ลักษณะสีของปลากัด
โดยสรุปสีของปลากัดที่เป็นมาตรฐาน จะมีรูปแบบพื้นฐาน 5 รูปแบบ คือ สีเดี่ยว สองสี ลายผีเสื้อ ลายหินอ่อน และหลากสี

ปลากัดสีเดี่ยว
ปลา กัดสีเดี่ยว เป็นปลากัดที่มีสีเดียวทั้งลำตัวและครีบ และเป็นสีโทนเดียวกันทั้งหมด ปลากัดสีเดี่ยวแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มใหญ่ ๆ คือ ปลากัดสีเดี่ยว สีเข้ม และปลากัดสีเดี่ยวสีอ่อน และอาจแบ่งเป็นกลุ่มย่อย ๆ ลงไปได้อีกตามรายละเอียดของสี ปลากัดสีเดี่ยวที่สมบูรณ์จะต้องไม่มีสีอื่นใดปะปนใน ส่วนของลำตัวและครีบเลย ยกเว้นที่ดวงตา และเหงือก

ปลากัด 2 สี

ลักษณะที่สำคัญของปลากัดสองสี คือลำตัวจะต้องมีสีเดียว และครีบทั้งหมดจะต้องมีสีเดียวเช่นกัน แต่สีของครีบ จะต้องต่างกับสีของลำตัว ปลากัด สองสีอาจแบ่งออกได้เป็น 2 ประเภทใหญ่ ๆ คือ
1. ปลากัดสองสีชนิดลำตัวสีเข้ม ปลากัดสองสีชนิดนี้จะมีลำตัวสีเข้มสีใดสีหนึ่ง เช่น แดง ดำ น้ำเงิน เขียว และครีบก็ต้องเป็นสีเดียวที่เป็น สีอื่น ที่ไม่เหมือนสีของลำตัวโดยอาจเป็นสีเข้มอื่น ๆ หรือเป็นสีอ่อนก็ได้ ลักษณะที่สำคัญของปลากัดสองสีลำตัวสีเข้มที่ดีคือ มีสีลำตัวและสีครีบตัดกัน ัชัดเจน และสีของลำตัวและสีของครีบแยกกันตรงบริเวณที่ครีบต่อกับลำตัว

2. ปลากัดสองสีชนิดลำตัวสีอ่อน เป็น ปลากัดที่มีลำตัวสีอ่อนสีใดสีหนึ่งและมีครีบอีกสีหนึ่งที่แตกต่างจากสี ของลำตัวอาจเป็นสีอ่อนหรือเข้ม ก็ได้ ลักษณะที่สำคัญของปลากัดสองสีลำตัวสีอ่อนที่ดีคือสีลำตัวและสีครีบต้องตัด กันชัดเจน ครีบที่มีสีเข้มจะดีกว่าครีบสีอ่อน สีของลำตัวและสีของ ครีบแยกกันตรงบริเวณส่วนต่อระหว่างครีบและลำตัว

ปลากัดสีลวดลาย
ปลากัดที่อยู่ในประเภทนี้เป็นปลากัดที่ไม่ได้จัดอยู่ในประเภทสีเดี่ยวและสองสี ประกอบด้วยกลุ่มย่อย ๆ ดังนี้

(1) ปลากัดลายผีเสื้อลากัดลาย ผีเสื้อเป็นปลากัดที่มีสีเป็นลวดลายรูปแบบเฉพาะที่บริเวณครีบ โดยครีบจะมีสีเป็นแถบ ๆ ขนานกับเส้น วงรอบลำตัว การพิจารณาลักษณะ ที่ดีของปลากัดลายผีเสื้อ จะพิจารณาที่การตัดกันของแถบสี และความคมของขอบสีเป็นหลักไม่ใช่ดูที่สีของลำตัวและครีบเหมือนทั่ว ๆ ไป ปลากัดที่ มีสีของครีบซึ่งแถบสีด้านในเป็นสีเหลืองและแถบด้านนอกเป็นสีเหลืองอ่อนจึง ไม่จัดอยู่ในประเภทลายผีเสื้อ แนวของแถบสีบนครีบควรลากเป็นรูปไข่ รอบตัวปลา ปลากัดลายผีเสื้อสามารถแบ่งออกได้เป็น 2 กลุ่มใหญ่ ๆคือ

ลายผีเสื้อ 2 แถบสี ครีบจะประกอบด้วยแถบสีที่ตัดกันชัดเจน 2 แถบ ลักษณะที่ดีแถบสีทั้งสองควรจะมีความกว้างเท่ากัน เป็นคนละครึ่งของความ กว้างของครีบ

ลายผีเสื้อหลายแถบสี หมายถึงปลากัดลายผีเสื้อที่สีของครีบมีตั้งแต่ 3 แถบขึ้นไป ลักษณะที่ดีความกว้างของแถบสีแต่ละแถบควรจะเท่ากับความ กว้างของครีบหารด้วยจำนวนแถบสี สีของลำตัวและสีของครีบแถบแรกที่อยู่ชิดลำตัวอาจเป็นสีเดียว สองสี ลายหินอ่อน หรือหลากสีก็ได้
บนครีบก็จะไม่ปรากฏสีเหล่านี้เช่นกัน ปลาจะมีสีดำเข้ม หัวหรือหน้าขาว ลวดลายจะประกอบด้วยสีดำ สีเนื้อ และสีขาวเท่านั้น ลายหินอ่อนสี สีบริเวณหน้าและคางยังคงลักษณะเป็นสีขาว หรือสีเนื้อ แต่ลำตัวและครีบอาจปรากฏสีผสมของสีแดง เขียว น้ำเงิน และเทา ลำตัวของปลากัดลาย หินอ่อนสีอาจประกอบด้วยสีเหล่านี้ในลวดลาย แต่จะต้องมีสีเนื้ออยู่

ประสบการณ์วัยเด็ก ตอนที่ 10 ✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓

เพื่อนๆทุกคนเงียบสนิทไม่มีใครพูดอะไรออกมาเลย ปลาผมโดนคู่ต่อสู้กัดฝ่ายเดียว
แต่แล้วก็ใจชื้นกันขึ้นมาบ้าง มันหมุนตัวหลบแล้วกัดตอบอย่างแรงจนคู่ต่อสู้ปลิวตามแรงกัดตอบของมัน เกร็ดที่โคนหางถึงกับหลุดติดปากมันออกมาเลยทีเดียว มันคายเกร็ดทิ้ง เสียเฮเกิดขึ้นทันทีผมดีใจจนเผลอร้องออกมา เอ้า! กัดเข้าไปเลยไอ้ตัวเก่ง มือผมเย็นไปหมด แต่ดูๆไปก็ยังสู้เค้าลำบากอยู่ดีเพราะปลา เค้าทำมากกว่าของเรา โต้ไปมาอยู่นานบางทีก็เข้าปากติดบิดกัน เวลาผ่านไปช้าเหลือเกินผมคิด แต่ดูแปลกๆไปเหมือนกัน ปลาเราดูกัดเค้าได้มากขึ้น แถมกัดแรงกว่าเค้าเสียอีก โคนหางคู่ต่อสู้เริ่มแย่ แถมหูน้ำเริ่มเจ็บว่ายไม่ค่อยไหวส่วนของเราก็กระโดงขาดจนเหลือนิดเดียวหางก็ ขาดแหว่งรุ่งริ่ง แต่ตามตัวไม่ค่อยเป็นอะไรมากมีแค่เกร็ดหลุดนิดหน่อย จิตใจผมมาเป็นกองเลย กองเชียร์เพื่อนๆเริ่มดังข่มคู่ต่อสู้ ปลาตัวเก่งผมพลิกกลับมานำ แรงคู่ต่อสู้ตกไปเห็นได้ชัด 

เหมือนที่พ่อสอนไว้จริงๆ เค้าทำเรามาตลอดแต่นานๆเข้าแรงหมด! ผมคิดในใจบทเรียนบทเเรกที่ผมเห็นคาตาเป็นเช่นนั้นจริงๆ เค้ากัดเราแบบขู่ไปเรื่อยๆ แต่ไม่ได้มีผลอะไรเลย เวลาผ่านไปร่วม2ชม เหงือกคู่ต่อสู้เป็นแผลหนักมาก ลำตัวเริ่มเอียงว่ายไม่ค่อยไหวเล่นเอาเจ้าของปลาถึงกับหน้าถอดสีเลยทีเดียว! คำพูดของพ่อก้องอยู่ในหัวของผม ปลากัดเปรียบเสมือนอาวุธของเราๆต้องรู้ว่าจะฝึกมันอย่างไร ปลาแต่ละถิ่นไม่เหมือนกัน การเลี้ยงการฝึกย่อมแตกต่างกัน อย่างเช่นปลาแนวดุดัน พวกนี้มีดีที่แรงกัดหนัก มักชอบน้ำแก่ มันไม่ค่อยมีชั้นเชิงมาก หนังต้องดี เกร็ดต้องเเข็ง เพราะพลิกตัวช้ากว่าเขา ทีเด็ดคือลูกโต้แรง ถ้าโดนเข้าจุดสำคัญ เกมส์ก็จบแบบสั้นๆ ต้องเคี่ยวให้หนักไว้ แรงกัดจะได้สูงกัดได้แรงลงแผลลึกจึงจะได้ผลชนะเขาได้เร็ว ส่วนปลาบ้านเราเป็นปลาเชิง ไม่ชอบน้ำแก่มากหลังจะแข็งพลิกตัวช้า จุดเด่นคือพริ้วกัดเร็วเชิงสูง แต่ฝึกยากแต่ถ้าฝึกได้ดีพอจะเก่งมาก แก้ทางลำบาก มันฉลาดสู้ สำคัญต้องเอาเขาให้อยู่ กำลังต้องดี เช่นกันเพราะทำมากกว่าเขาแรงตกเป็นเสร็จ เขี้ยวก็ต้องถึงกัดไม่เข้าก็ไม่มีประโยชน์ เวลาฝึกต้องตีหลังให้อ่อนเข้าไว้จะกัดพริ้วมาก เข้าเบียดวงในดีนี้คือจุดเเข็งคู่ต่อสู้กัดแรงก็ทำอะไรเราไม่ได้ เราต้องเข้าใจลักษณะการกัดของปลาจึงจะเลี้ยงและฝึกได้ดี ปลาแต่ละเชิงมีจุดดีจุดด้อยทั้งนั้น

เปรียบปลาก็ต้องรู้จับทางเขาให้ถูก เคี่ยวปลาให้ถึง แรงไม่ตกยังไงก็ยังมีไพ่ใบสุดท้ายไม่เป็นรองเขา หมั่นฝึกมันเรียนรู้เดี๋ยวก็เก่งเอง สังเกตเอานะลูก แล้วบทจบก็มาถึงปลาของเค้ามันไม่สู้เอาดือๆว่ายลงก้นโหลว่ายน้ำช้าๆหุบ เครื่องไม่ยอมขึ้นมาสู้ปลาตัวเก่งผมเลย พอจะว่ายขึ้นมาหายใจปลาผมก็แถกเหงือกเข้าใส่ มันก็รีบว่ายดิ่งลงไปก้นโหลทันที่ น้าต้อยก็ขานคู่เปรียบให้พวกเรา ผมดีใจสุดๆเลยชัยชนะครั้งแรกในชีวิต บทเรียนที่ได้รับเห็นชัดมากๆเลยสำหรับวันนี้ ผมมองเพื่อนเจ้านุคอตกแล้วรู้สึกถึงตนเองที่เคยเป็นผู้ที่อยู่ในสภาพเช่นนี้ มาก่อนเช่นกัน ผมจึงหันไปหาแล้วตบไหล่เบาๆ คราวก่อนผมก็เหมือนพี่เที่ยวหน้าแก้ตัวใหม่นะ ผมก็จะไปฝึกใหม่มารอเจอกันนะเค้าหันมายิ้มให้ แล้วจับมือกับผม ถึงจะเล่นได้เสียกันแต่พอเลิกแล้วกลับมีมิตรภาพใหม่เกิดขึ้นกับผมอย่างน่าจด จำจริงๆ
วันนั้นเราไปด้วยกันทั้งหมด ไปเล่นน้ำหาช้อนปลากัดกันต่อที่แถวบ้านเจ้านุนั้นเอง
จบตอนฝึกเบื้องต้นซะทีแล้วนะครับ ตอนต่อไปเนื้อเรื่องคงจะเขียนในช่วงชีวิตวัยหนุ่มที่ผ่านประสบการณ์ที่มาก ขึ้นครับ ขอ ขอบคุณครับสำหรับคำติชมที่มอบให้ผมจะนำมาปรับปรุงงานของผมในการจัดทำให้ดี ยิ่งๆขึ้นผมจะพยามรวบรวมสาระความรู้ต่างๆมาลงให้สมบูรณ์ครับ ที่มา By Bettakill

ประสบการณ์วัยเด็ก ตอนที่ 9 ✓✓✓✓✓✓✓✓✓

สมัยนั้นเขตชานเมืองยังมีสภาพเป็นท้องนาบรรยากาศไม่แตกต่างจากต่างจังหวัดเลย
ผมนั่งรถ2แถวไปกับกลุ่มเพื่อนๆคุยกันไปตลอดทางมือก็คอยประคองขวดใส่ปลาอย่าง ระวัง สภาพถนนก็แย่เสียเหลือเกินมีแต่หลุมบ่อเต็มไปหมด ในที่สุดก็มาถึงสถานที่ประลองปลา ใจผมเต้นจนรู้สึกบอกไม่ถูก เพื่อนก็เย้าแหย่เล่นกันตลอด ปากก็คุยเกกันไปอย่างนั้นแหละ แต่ในใจจริงๆแล้วมันเกร็งไปหมด!!! เจ้านุเพื่อนผมเป็นคนระแวกนั้นพอเห็นพวกเรามาก็รีบวิ่งเข้ามาหาทันที เฮ้ย!ทำไมมาช้าจังปานนี้แล้ว ศรรีบพูดสวนตอบทันที แหมก็ถนนแถวบ้านเองอย่างกับโลกพระจันทร์ ขึนรถวิ่งมาเร็วละก็มีหวังเองคงต้องไปเยี่ยมพวกข้าที่รพ.แล้ว ทุกคนต่างหัวเราะขำกันใหญ่ ยกเว้นผมคนเดียวพูดไม่ค่อยออก ยิ่งมาถึงเห็นบ่อนไก่ที่อยู่ตรงหน้ายิ่งเกร็ง เพราะเที่ยวก่อนแพ้เค้าแบบสู้ไม่ได้เลย พวกเราเดินเข้าไปที่ใต้ต้นมะพร้าว สภาพเป็นคันดินแบ่งแปลงท้องนานั่นเอง ลมพัดเย็นสบาย เจ้าของเค้าดัดแปลงไม้กระดานตีเป็นโต๊ะยาวไว้ให้นั่ง วันนี้คนเยอะมากผมเห็นแล้วยิ่งเกร็งไปใหญ่ยอมรับตรงๆเลยว่าตื่นคน น้าต้อยเห็นพวกเราก็เดินมาหา พวกเราไหว้น้าเค้า ทักทายกันตามประสาคนรู้จัก น้าต้อยเห็นถุงใส่ปลาผมก็รีบบอกให้ ผมเอาปลาออกมาให้มันปรับตัวกับเเสงได้แล้ว ผมเดินไปที่โต๊ะเอาปลาออกจากถุงแล้วเอากระดาษที่พันรอบๆขวดออก น้าต้อยหยิบขวดกลมมาให้แล้วบอกให้ย้ายปลาใส่ขวดก่อน (ที่นี่เค้าเปรียบปลาในขวดแม่โขงกันทุกๆคนมาถึงก็ต้องเปลี่ยนภาชนะใส่ปลากัน ) 

ผมเตรียมเสร็จเพื่อนก็เข้ามา
คุยกันศรกระซิบกับผมว่าเพื่อนๆร่วมกันช่วยลงขันปลาผม80บาท ผมคุยกันไม่ทันไรก็มีเพื่อนเจ้านุเด็กละแวกนั้นซึ่งโตกว่าพวกผม4-5ปี ก็เอาปลามาเปรียบด้วย เรามองขนาดปลาเทียบกันสูสีมากของผมหนากว่าเล็กน้อย เพราะผมไม่ได้อดอาหารมันเลยทีเดียวเ พราะพ่อสอนผมว่าปลาอด แรงมันจะตกช่วงน้ำปลายต้องเคี่ยวปลาให้หนัก ถ้าอยากให้แข็งกว่าเขา สรุปเราจับมือกันน้าต้อยก็เข้ามาเป็นกรรมการให้คู่นี้ เราลองกัน100บาท น้าต้อยให้เอาปลาล้างน้ำกลางทั้งคู่ ใจผมเต้นจนมือสั่นไปหมด แต่กัดฟันสู้ เอาวะเป็นไงเป็นกันปลาเราก็ฝึกมาอย่างดีนี้นานึกได้แล้วผมก็ท่องคาถาที่พ่อ สอนไว้เเล้วเป่าไปที่ตัวปลา ผมมองมันแล้วพูดกับมันเบาๆสู้เขานะปลาน้อยแกเก่งที่สุดอยู่แล้วนะกัดมันให้ วิ่งไปเลย แล้วผมก็ค่อยตักปลาลงโหล ค่อยๆจุ่มกรวยรอไว้ น้าต้อยบอกเราถึงกติกาให้ฟังแล้วก็ขานให้ปล่อยปลาได้ เราทั้งคู่ปล่อยปลาแล้วนั่งลุ้นปลาของตัวเองกัน เพื่อนก็เข้ามาล้อมรอบตัวผมเต็มไปหมด ศรเห็นผมสีหน้าไม่ค่อยสู้ดีก็เข้ามายืนบีบไหล่ให้กำลังใจ ช่วงเเรกพอลงไปปลามันก็แถกเหงือกพองใส่กัน พองได้สักครู่ฝ่ายตรงข้ามก็พุ่งกัดเข้ามาก่อน ปลาผมพลิกตัวหลบแต่ก็โดนปลายหางขาดทันที ใจผมเสียเลยตอนนี้เพราะ
มันกินหางปลาผมที่ขาดคาปากเลยทีเดียว ทุกคนเงียบกริบเพราะเห็นคาตาเช่นกัน เจ้ายอดเฮใหญ่แถมร้องเชียร์ปลาของเค้า เอ้ากินมันเลย 555 ปลาผมก็พองใส่ แต่มันกลับไม่ยอมกัดโต้เค้าบ้างเลย ผมใจหายเหงื่อแตกทั้งๆที่ลมก็พัดเย็นสบายดีดึกมากแล้วครับไว้ต่อตอนหน้านะ ครับ By Bettakill

ประสบการณ์วัยเด็ก ตอนที่ 8 ✓✓✓✓✓✓✓✓

เมื่อคืนผมแทบนอนไม่หลับเลย ความกังวล ความกลัวมันหลอกหลอนจิตใจผมจนบอกไม่ถูกหลับๆตื่นๆตลอดทั้งคืน ผมตื่นแต่เช้ามืดไปนั่งดูปลาตัวเก่งของผมใจอยากจะเปิดผ้าคลุมออก แต่กลัวมันจะได้พักผ่อนไม่เต็มที่ ผมนั่งรอเวลาจนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้มารู้สึกตัวอีกทีก็สายมากแล้ว ผมรีบไปเปิดผ้าคลุมออกดูทันที เจ้าปลาตัวเก่งของผมมันค่อยๆว่ายน้ำขึ้นช้าๆ มันค่อยๆปรับตัวกับแสงสว่าง “หิวไหมเจ้าตัวน้อย” ผมพูดกับมันๆดูสดใสดีมากวันนี้ ผมเอาลูกน้ำให้มันกิน4ตัวแล้วหันไปจัดการกับโหลไล่เปลี่ยนน้ำใหม่รอเอาไว้ เปิดกระดาษคั่นออกให้เพื่อให้มันตื่นตัวสักพักนึงเขม่ามันดำจนดูน่ากลัวมาก ”พร้อมแล้วซินะเจ้านักรบใต้น้ำวันนี้แกจะได้แสดงความเป็นนักรบของแกแล้วนะ” ผม ค่อยๆช้อนมันออกจากโหลนอนอย่างเบามือพอลงโหลไล่มันค่อยๆว่ายออกจากกรวยช้าๆ อย่างสง่างาม ผมมองมันตลอดเวลามันดูโดดเด่นมากวันนี้มองดูสง่าแข็งแรงและดุดันจนบอกไม่ถูก

 ผมปล่อยลูกไล่ลงไป3-4ตัวเพื่อกระตุ้นมัน พอมันเห็นเท่านั้นแหละมันว่ายพุ่งเข้ามากัดลูกไล่อย่างแรงจนมีเสียงน้ำดัง จ๊อบๆเป็นระยะๆ ผมปล่อยมันกัดอยู่5-6ทีแล้วจึงตักลูกไล่ออกมา สำรวจบาดแผล มันกัดโดนกลางตัวเลยทีเดียวแสดงถึงความเร็วในการพุ่งกัดตามที่พ่อสอนไว้ ถ้าปลากัดลูกไล่ไม่โดนแสดงว่ามันยังไม่พร้อม ที่สำคัญลูกไล่ตัวเล็กมีความไวและเนื้ออ่อนอยู่ ถ้าเขี้ยวดีจะต้องกัดทีเดียวลงเนื้อเลย ผมนั้งดูแผลกัดของมัน ใช่ถูกเลยแผลมีลักษณะที่ดีคมเขี้ยววางแม่นลงแผลลึกแสดงถึงความแรงและแม่นยำ ในการพุ่งกัดเห็นได้ชัดเลยจริงๆ ผมรีบช้อนลูกไล่เก็บ เอาอาหารให้พวกมันกินพลางนึกในใจขอโทษทีนะที่ทำให้พวกแกเจ็บตัว คราวนี้ผมลองเอาตัวเมียที่ใหญ่กว่าใส่ลงไปแทน เพื่อทดสอบเขี้ยวของมัน มันพองใส่ทันที่มันว่ายร่อนไปมาสักครู่ ตัวเมียมันก็พองใส่ขู่ไม่ให้มันเข้าใกล้ มันพุ่งกัดทีเดียวหางตัวเมียถึงกับขาดคาปากทันที่ มันพ่นคายเศษหางทิ้งแล้วกัดทีโคนหางตัวเมียอย่างแรงจนเสียงน้ำดังจ๊อบ ตัวเมียวิ่งชนโหลดังแก๊กมุดลงใต้โหลทันที ผมรีบช้อนตัวเมียออกมาดูแผล มันกลัวจนถอดสีตัวซีดลงอย่างเห็นได้ชัด แผลที่หางมีลักษณะเกร็ดหลุดออกทันทีมีรอยปากมันฝังคมเขี้ยวถึงกับลงเนื้อใน ทีเดียว ผมเอามันไปใส่โหลตามเดิมแล้วให้อาหารมันตอบแทน ตอนนี้มันขับถ่ายเรียบร้อยแล้ว

 ผลการทดสอบที่พ่อสอนก็ผ่าน เหลือแต่รอเวลาที่ใกล้เข้ามาทุกที ผม เตรียมขวดใส่มันใหม่เตรียมพร้อมไว้ใส่น้ำเก่าในโหลนอนลงไปเล็กน้อยแล้วเติม น้ำสะอาดลงไป เอามือค่อยช้อนมันช้าๆไม่ให้มันตกใจพยามอุ้มน้ำไว้ในอุ่งมือแล้วเอาปากขวด จ่อค่อยๆเอียงให้น้ำใหลเข้าไปในขวดมันก็ดีดหางแถกตัวเข้าปากขวดลงไปช้าๆ ผมเอากระดาษหนังสือพิมพ์มาพันรอบขวดไว้แล้วเอาใส่ถุงอีกชั้นยังไม่ทันจะวาง ถุงใส่ปลาลง ”เฮ้ย!! ตื่นหรือยังจะไปกันหรือเปล่าวะ” ศรคู่หูผมก็เดินเข้ามา ”เออเสร็จแล้วเมื่อคืนตื่นเต้นไปหน่อยนอนไม่ค่อยหลับวะ” “รีบไปได้แล้วมีกองเชียร์มาด้วยวะเพียบเลย มันอยากไปด้วยข้าเลยชวนมาจะได้อุ่นใจข้าช่วยรองปลาเอง10บาทนะเดียวพวกนั้นคง มีลงด้วยวะนี่แหละแผน” เราสองคนมองหน้ากันแล้วหัวเราะออกมา555555 แต่คราวนี้มีอาจาราย์ดีโว้ย ไปเถอะเดี๋ยวแม่รู้ได้อดกันพอดี
เล่าขั้นตอนเทสปลาแบบละเอียดจนหลุดเลยไว้ต่อผลตอนหน้าแล้วกันนะครับ
(ขออภัยนะครับที่เพิ่มตอนนี้เข้ามาเดิมผมว่าจะข้ามไปเลยเพราะคงจะทราบกันดี อยู่แล้ว พอดีมีลูกค้าแนะนำมาว่าอยากรู้เรื่องการ ทดสอบปลาก่อนกัด เนื่องจากเพิ่งจะเริ่มเลี้ยงไม่ค่อยเข้าใจว่าจะดูเขี้ยวปลายังไงถึงจะรู้ว่า ดีและปลาฝึกแล้วได้ผลดีแค่ไหนเราจะดูยังไง ในความเป็นจริงแล้วเราต้องทดสอบปลา1-2วันก่อนกัดเพื่อคัดเลือกตัวที่เหมาะสม ที่สุดครับ) ที่มา By Bettakill

ประสบการณ์วัยเด็ก ตอนที่ 7 ✓✓✓✓✓✓✓

วันนี้เป็นวันที่5แล้ว ผมตื่นแต่เช้ารีบไปเปิดผ้าคลุมโหลออกแล้วดึงกระดาษคั่นโหลปลาออกเช่นเดิม “สวัสดีปลาน้อยตื่นได้แล้ว” ผมพูดกับมันเจ้าปลากัดตัวเก่งของผม มันค่อยๆปรับตัวกับแสงทั้งคู่พอเริ่มมองเห็นกันมันก็แถกเหงือกใส่กันทันที สักครู่เดียวมันก็มีอาการจะกัดโหล ผมจึงรีบคั่นกระดาษตามเดิมเพราะกลัวปากมันจะเสีย ไปเตรียมโหลไล่ดีกว่า ผมเอาสายยางดูดขี้ปลาออกแล้วเติมน้ำใส่โหลไล่ใหม่จนเต็มเช่นเคย แล้วช้อนปลาใส่กรวยปล่อยลงไป (อย่าลืมค่อยๆ ปล่อยโดยจุ่มกรวยลงแล้วให้มันว่ายออกไปเอง) ผมช้อนปลาตัวเมียสำหรับไล่ปล่อยลงไป2ตัว มันแถกเหงือกพองใส่ทันทีดูมันดุขึ้นนะ ผมนึกในใจ มันไล่กัดลูกไล่จนกระเจิงไปหมดพอมันเริ่มไม่ค่อยสนใจ ผมก็ปล่อยลูกไล่เพิ่มอีกครั้งพอมันเห็นปลาตัวใหม่ลงมาเท่านั้น มันก็ปรี่ตรงเข้ามาไล่กัดทันที ผมไล่จนครบ15นาที่แล้วก็ตักมันลงโหลเลี้ยงแล้วจัด การช้อนลูกไล่ออกจากโหล ให้อาหารเช่นเดิมผมใส่ลูกน้ำ5-6ตัวให้มันกินแล้วหันไปจัดการทำความสะอาดโหล นอนของมันดูดน้ำออก1/7แล้วเติมน้ำใหม่ลงไปจนได้ระดับเช่นเดิม เช่นเคยจุ่มหัวพ่นทรายลงไปเปิดทิ้งเอาไว้ผ่านไปร่วมครึ่งชั่วโมง 

ผมก็ตักปลาย้ายลงโหลไล่ใหม่อีกครั้งพร้อมตักปลาตัวเมียลงพาลเช่นเดิม มันคึกคักกว่าเมื่อวานจนเห็นได้ชัด แต่วันนี้มันไล่ปลาตัวเมียแปลกๆ แตกต่างจากเมื่อวานที่เอาแต่วิ่งร่อนไปร่อนมากางเครื่องเต็มที่ แต่วันนี้มันเอาแต่ก่อหวอดพอตัวเมียมาใกล้มันก็ไล่กัดแล้วกลับมาก่อหวอดต่อ ไป แม่เรียกผมพอดีผมรีบเดินออกไปหาแม่ แต่พอผมเดินกลับมาเห็นปลาตัวเมียโดนมันกัดจนหางแตกผมเลยรีบช้อนมันขึ้นมาดู วันนี้มันดุจังไล่กัดตัวเมียจนหางรุ่ยเลย วันนี้ผมอยากให้มันซ้อมให้นานขึ้น แต่แม่บ่นผมเลยเกิดไอเดียใหม่ขึ้นมาโดยเอาถุงใบเล็กๆใส่น้ำแล้ว เอาปลาตัวเมียใส่ลงไปในถุงแล้วมัดปากถุงให้มีอากาศอยู่ในถุงผูกปากถุงจนแน่น แล้วผูกเชือกลอยในโหลไล่แทนจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงว่ามันจะกัดตัวเมียได้อีก ผมนั้งดูมันสักพักแต่ผิดคาดมันกลับไม่เหมือนเดิม มันวิ่งไล่กัดตัวเมียในถุงจนถุงแตกอากาศรั่วออกมาจนถุงเริ่มแฟ๊บลง ผมต้องรีบเอาออก ผมทำใหม่คราวนี้ผมซ้อนถุงเพิ่มเป็นสองชั้นแล้วทำเช่นเดิม

 “เอาละแกกัดเข้าให้มันรู้ไป” ผมบ่นคนเดียว คราวนี้ได้ผลมันกัดอย่างไรก็ไม่เข้า แต่ผมกลับสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติอะไรบางอย่าง คือมันคึกกว่าเดิมแถมมันยังไล่กัดถุงไม่เลิกดีกว่าไล่พาลจริงๆเสียอีก ดูมันน่าจะดีกว่าเพราะมันออกกำลังกายเต็มที่โดยที่ เราไม่ต้องไปบังคับมันให้ว่ายทวนน้ำด้วยซ้ำ เสียงแม่บ่นดังเข้ามาผมรีบออกไปหาทันที แล้วรีบไปช่วยงานแม่ก่อนจนผมลืมไปเลยว่าปล่อยปลาทิ้งไว้จนเกือบบ่าย3โมงเย็น ผม จึงนึกขึ้นได้รีบเข้ามาดูปลาแล้วรีบช้อนเอาตัวเมียออกจากถุงโชคดีมันยังไม่ ตา เพราะขาดอากาศ ผมนึกว่าไม่รอดซะแล้วพอจัดการเสร็จผมก็เอาลูกน้ำมาให้มันกินเช่นเดิมรอบเย็น 3ตัวดูมันกินไปก็สังเกตไปเพิ่งเห็นว่าตัวมันดำปี๋เลย คงเพราะมันพองไล่กัดตัวเมียที่อยู่ในถุงมาทั้งวันนั้นเอง วันนี้ผมเลยให้มันพักเร็วกว่าทุกๆวัน ผมเอามันใส่โหลนอนแล้วคลุมผ้าไว้เช่นเดิม

วันที่6ผมใช่แผนเดิมไล่ลูกไล่พักให้อาหารพักครึ่งชั่วโมงแล้วไล่พานตัวเมีย ใส่ถุง!!! แอบนึกในใจสูตรใหม่ เราคิดเองต้องเจ๋งสุดๆแล้วผมก็ออกไปตัดหญ้าสนามหน้าบ้านต่อจ นบ่าย2โมงครึ่งผมก็เข้ามาดูปลาตัวเก่งของผม แหมวันนี้มันดูไม่ค่อยเหนื่อยเหมือนเมื่อวาน ผมเอาถุงตัวเมียออกแล้วโทรหาเพื่อนคุยนัดกันว่าจะเอาปลาไปลองกัดดู เพราะตอนนี้ปลาผมพร้อมแล้ว ศรเพื่อนผมตอบตกลงว่าจะไปด้วยกัน วันนี้ผมหยุดให้อาหารมันตอนเย็น ย้ายมันใส่โหลนอนคลุมผ้าปิดเช่นเดิมไว้เล่าต่อนะครับยาวเลยตอนนี้สวัสดีครับ

ประสบการณ์วัยเด็ก ตอนที่ 6 ✓✓✓✓✓✓

หลังจากซ้อมปลาได้4วัน ผมรู้สึกว่าปลาผมคล่องตัวขึ้นมากและอยากรู้ว่าปลาเก่งพอหรือยัง ผมเตรียมปลาลงพาลตัวเมียเสร็จแล้วก็นั่งดูมันไล่ต้อนตัวเมียวิ่งไปวิ่งมา (การ ปล่อยปลาพาลคือการนำปลาตัวเมียขนาดใหญ่หน่อยมาขังไว้ให้มันลืมฝูงแลัวเทียบ กันให้มันดุๆ เพื่อนำมาฝึกโดยนำมาใส่โหลที่มีขนาดไม่ต่ำกว่า25ซม. แล้วนำตัวผู้ปล่อยลงไป) ดูมันดีใจที่เห็นตัวเมียมันไล่ต้อนอยู่ไปมาดูมันคึกคักมาก พ่อเดินเข้ามาพอดี ทำอะไรอยู่พ่อหนุ่ม ผมหันมายิ้มพร้อมกับยกมือไหว้ เป็นไงบ้างครับปลาผม อ้าวๆระวังหน่อยเอาหลอดกาแฟคอยกันมันด้วย อย่าให้มันกัดโดนตัวเมียจริงๆนะ

“ทำไมละครับถ้าไม่ให้มันกัดกันแล้วพาลไปทำไมครับ” พ่อยิ้มให้แล้วนั้งลงข้างๆผม ดูสิเราสังเกตุเห็นไหมปลามันคึกและวิ่งต้อนตัวเมียไม่เหมือนตอนไล่พาลลูกไล่ เดี๋ยวๆ ก็หยุด ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี แล้วมันต่างกันตรงไหนครับ พ่อยิ้ม ปลากัดเนี่ยเวลามันได้อายุแล้วมันเป็นธรรมชาติที่ต้องจับคู่ผสมพันธุ์ แล้วอีกอย่างมันต้องก่อฟองหวอดทำรัง เมื่อได้พบตัวเมียแล้วมันจะพยามพองตัวแล้ววิ่งไปมา เพื่อให้ตัวเมียสนใและยอมจับคู่กับมันนั้นเอง ถ้ามันเข้ากันได้มันจะไม่ค่อยกัดตัวเมียแล้วเริ่มสร้างหวอด ที่เราเอามันพาลตัวเมียก็เพื่อกระตุ้นมันนั่นเอง แต่ผมไม่ได้จะเอามันมาผสมนี้ครับ แล้วทำไมพ่อให้ผมเอามันมาพาลล่ะ พ่อชี้ให้ดูเห็นอะไรไหมมันเริ่มทำหวอด แล้วพ่อก็เด็จใบไม้วางลงไปที่ผิวน้ำใกล้ฟองหวอด สักพักมันก็กลับมาเริ่มใหม่ ผมดูมันพ่นฟองใส่จนเต็มไปหมด น่า แปลกมันไล่ตัวเมียแล้วว่ายวนไปมาแล้วก็กลับมาสร้างหวอดของมันต่อไม่ยัก เหมือนตอนไล่ลูกไล่เลยแถมเขม่าที่หัวมันก็เข็มจนดำมืดแทบทั้งตัวดูน่ากลัว มาก พ่อไปก่อนนะ ดูอย่าให้มันกัดกันละผมนั่งดูอยู่นาน ความสงสัยแบบเด็กๆก็ลอยเต็มหัวไปหมดมองดูไม่เห็นจะมีอะไรมากจึงแยกปลาออก พ่อศรกลับไปแล้ว ผมเดินออกมาดูรถที่หน้าบ้านแบบผิดหวัง เดินกลับมาเอาลูกน้ำให้มันกิน2-3ตัวแล้วช้อนมันลงโหลนอนทั้งๆที่ยังคาใจตลอด ไว้ต่อตอน7นะครับผม

By Bettakill

ประสบการณ์วัยเด็ก ตอนที่ 5 ✓✓✓✓✓

ฝึกปลาต้องฝึกใจบทเรียนที่ 2
พ่อย้ำผมเสมอๆว่า อย่าใจร้อนต้องค่อยๆ เวลาวนน้ำให้หาปลาตัวผู้อีกตัวมาล่อก่อนเปิดให้มันเห็นกันสังเกตเขม่าดำๆที หัวมันแล้วก็อย่าให้มันกัดกระจกเด็ดขาดเขี้ยวปลาจะไม่คม ล่อให้คึกเพื่อเตรียมพร้อมที่จะซ้อมไล่กัน ย้ายปลาใส่โหลไล่ที่เตรียมไว้ (อย่าลืมเรื่องน้ำที่ใช้เลี้ยงในตอนที่ผ่านมาสำคัญมาก) รอให้ปลานิ่งและชินกับภาชนะก่อนโดย สังเกต จากการว่ายน้ำถ้าว่ายอยู่ก้นๆโหลให้ปล่อยลูกไล่ล่อดูเขม่าเช่นเดิมรอให้มีสีดำและไล่ปลาลูกไล่จนกระเจิงแล้วจึงค่อยๆจุ่มไม้ชุบสีดำลงไปในโหล อย่าให้ปลาตกใจดูระดับที่ปลาว่ายอยู่พยาม อย่าให้โดนตัวปลาแล้วกวนน้ำไปตามเข็มนาฬิกาช้าๆ อย่าแรงมากสังเกตปลาว่ายทวนน้ำไปเรื่อยๆพอปลาเริ่มไล่กัดลูกไล่ติดก็วนให้ ปลาห่างออกไม่ต้องแรงมากพยามประคองความเร็วให้พอเหมาะประมาณ1นาที 

แล้วยกไม้ออกรอจนกระแสน้ำสงบลงอย่าลุกขึ้นลุกลงปลาจะผวาคนได้นั้งอยู่ข้างๆ ตลอดแล้วคอยสังเกตอาการของปลาต่อไปพอปลาไล่ลูกไล่จนเขม่าดำเต็มที่ก็ค่อยๆ เริ่มจุ่มไม้ลงไปอีกครั้งทำเช่นเดิม แต่คราวนี้วนทวนเข็มนาฬิกาไม่ต้องแรงมากพอแค่ปลาว่ายไหว ข้อควรระวังอย่าใจร้อนวันแรกๆสำคัญมากปลายังไม่ชินไม่ต้องทำนานแค่5นาทีพอ แล้ว ปล่อยปลาพักสัก2-3นาทีแล้วจึงปล่อยลูกไล่ลงไปล่อเพิ่มอีก2-3ตัวเลือกขนาดไม่ ต้องใหญ่มากมันจะว่ายเร็วหนีได้ทันปล่อยไล่สัก10นาทีแล้วตักปลาขึ้นโหล เลี้ยง (ควรทำแต่เช้าอย่าให้เกิน7.30น.) พักสักครู่แล้วให้อาหารปลาไม่ต้องให้มาก ปล่อยปลาพักผ่อนช่วงบ่าย3โมง ให้อาหารอีกครั้งไม่ต้องมากลูกน้ำสัก2-3ตัวพอ พักปลาสักครึ่งชั่วโมงแล้วเริ่มฝึกเช่นเดิมแล้วนำปลากลับโหลนอนเอาผ้าคลุม ไว้วันที่2เพิ่มเวลาฝึกเพิ่มขึ้นเป็น20นาที พยามสังเกตอาการปลาให้ดี อย่าให้ปลาถอดใจจนซีดเด็ดขาด พ่อย้ำผมตลอดเวลาผมทำตามอยู่3วันๆที่4ผมตื่นมาแต่เช้ารีบไปเปิดผ้าคลุมปลา ปลาผมมีอาการดุมากแหย่นิ้วเล่นไม่ได้เลยมันจะพุ่งมางับนิ้วผมทันที ร้อยยิ้มเกิดขึ้นทันทีผมรู้สึกถึงความสำเร็จที่รออยู่ตรงหน้า นึกถึงคำพูดลุงขายปลา ฝึกปลาต้องฝึกใจนะหนุ่ม!!! ผมแอบยิ้มอยู่คนเดียว แล้วนำปลาไปฝึกเช่นเดิมไว้ต่อตอน6นะครับง่วงจังสวัสดีครับ By Bettakill

ประสบการณ์วัยเด็ก ตอนที่ 4 ✓✓✓✓
เลี้ยงปลาต้องเลี้ยงใจ
คำๆ นี้ฟังดูแล้วเหมือนง่ายแต่คำพูดคมๆนี้คือเคล็ดลับใช้เป็นแนวทางในการฝึกได้ ดีเยี่ยมจริงๆในสมัยนั้นผมยังเด็กไม่เข้าใจกับสิ่งที่คุณลุงแนะแนวทางฝึกปลา ให้ มารู้ก็ตอนเลี้ยงตอนฝึกปลานี้แหละมันเป็นจริงอย่างที่พูดไว้เลย
คุณๆคนจะเจอปัญหาเหล่านี้มาบ้างเช่น
1.นำปลาออกฝึกวันแรกๆปลาดุดีแต่พอวันที่2-3ทำไม ปลาดูมีอาการแปลกทั้งๆที่เราฝึกให้มันแข็งแรงแท้ๆน่าจะดุขึ้นแต่ผลกลับตรง กันข้ามเรื่องนี้พยายามทำความเข้าใจให้ดีสำหรับท่านที่กำลังเริ่มต้น
2.ปลามีอาการตกใจทั้งๆที่ซื้อปลาที่ดุสุดๆมาเปลี้ยนภาชนะทีไรปลาลงดำน้ำลงก้นภาชนะทุกที่ต้องรอสักพักจึงว่ายขึ้นมาไล่ปลาลูกไล่
3.นำ ปลาออกไปกัดต้นน้ำเอาแต่ยืนน้ำแถกเหงือกฟองใส่คู่ต่อสู้ไม่ค่อยกล้ากัดกล้า สู้เท่าไรสุดท้ายแพ้สนิททั้งๆทีเป็นปลาบ่อนราคาแพ้กลับแพ้ปลาโนเนมตัวละไม่ กี่สิบกลับมาบ้านแทบคลั่งตายพาลโทษปลาไม่ดีไม่ได้เรื่อง
เล่าต่อนะครับในช่วงนั้นผมเคี้ยวปลา (ฝึกปลา) ทีไรปลาแย่ลงทุกที่จะพอมีได้เรื่องอยู่บ้างก็ไม่เต็มร้อยออกกัดทีไรแพ้ไม่เป็นท่าเลย
ใน สมองมีแต่คำถามเต็มไปหมดเหมือนกับน้องๆ ที่ชอบโพสถามว่า พี่ทงปลาฝึกปลายังไงทำไมดุจัง เขม่าดำเกือบทั้งตัว แถมยังพาลด่าเจ้าของปลาไปซะงั้น!!!

วัน นึงผมไปบ้านพ่อของเพื่อนที่มีนบุรี แกมีโรงงานทำเฟอร์นิเจอร์ไม้หนุ่มๆ พ่อเป็นนักเลงปลากัดดังมากในสมัยนั้น ถึงงานแกอาจจะยุ่งมาก แต่ถ้ามีเวลาว่างแกก็มักเข้าบ่อนกัดปลาตามความชอบเป็นบางครั้ง
วัน นั้นผมโชคดีได้ไปกับพ่อของเพื่อนที่บ่อนได้เห็นปลาที่แกชุ่มซ้อมมาเป็นอย่าง ดี มันดุมากชนะขาดลอยเลย กัดคู่ต่อสู้หน้าเละไปหมดแต่ปลาพ่อกลับมีสภาพเนื้อตัวแทบจะไม่เป็นอะไรมาก เลย ขอข้ามเลยนะเพื่อเป็นการไม่เสียเวลา ตลอดทางผมเอาแต่ซัก ศรเพื่อนผมเลยชวนนอนค้างที่บ้านพ่อ ผมรีบตกลงแต่ขอตัวรีบโทรศัพท์บอกที่บ้านทันที

คืนนั้นพ่อเคี่ยวปลาให้ผมดูและอธิบายการฝึกให้ผมฟังอย่างละเอียด เริ่มที่เรื่องการตักปลาพ่อบอกผมระวังหน่อยเพราะผมตักปลาไม่เป็นปลาจะใจเสียได้ พ่อสอนให้รู้เรื่องฟองหวอด ไว้ผมอธิบายเรื่องนี้ในตอนต่อไปนะครับ มันละเอียดมาก พ่อบอกให้ผมค่อยๆ จุ่มกรวยตักปลาลงข้างๆ โหลให้น้ำค่อยๆ ไหลเข้าจนเต็มแล้วระวังให้ห่างฟองหวอด อย่าให้หวอดแตกได้ พอได้ระดับแล้วจึงค่อยๆ เข้าใกล้ตัวปลาแล้วยกขึ้นช้าพอปลาเข้าแล้วยกขึ้นมาช้าๆปลาจะขดอยู่ในกรวยตัก ระวังอย่าให้หวอดเสียหายมากแล้วเวลาปล่อยปลาลงไม่ให้เทปลาลงโหลเลย น้ำมันอ่อนแก่ไม่เท่ากันให้ค่อยๆจุ่มลงแล้วให้ปลาปรับตัวค่อยๆว่ายออกมาเอง แล้วจึงเอาขึ้นมาได้ที่ สำคัญช่วงแรกปลาไม่คุ้นการฝึกจะกลัวคนมากจะทำอะไรต้องค่อยๆเบาให้ปลาค่อยๆ ปรับตัวและหายระแวงมากที่สุดจะลุกจะนั่งต้องเบาๆ อย่าให้ปลาตกใจกลัวจนขดตัวลีบอยู่ข้างๆโหลหรือลงก้นเป็นอันขาด เพราะปลาตัวนั้นจะใจเสียแก้ไขได้ยากเลย ตั้ง ภาชนะให้สูงพอสมควร แต่ไม่ต้องขนาดหลบปลาจะตื่นคนได้ง่ายเพราะไม่คุ้นคน วันแรกๆน้ำโหลไล่ควรใช้น้ำหมักสีอ่อนๆผสม อย่าใช้น้ำประปาเลยทีเดียวให้แตกต่างจากน้ำเลี้ยงลงครึ่งนึงแล้ววันต่อๆไป จึงค่อยๆลดลงจนน้ำใส ให้ ไล่ลูกไล่อย่างเดียวพอแต่ถ้าปลาไม่ยอมไล่หรือไล่แล้วหยุดให้ใส่ลูกไล่ลงไป เพิ่มอีกจนปลาวิ่งไล่ลูกไล่ดีขึ้นระวังๆ เด็กอย่าให้มาอยู่ใกล้ๆปลาจะตื่นได้ง่าย แต่ควรให้ปลาชินคนเข้าไว้ค่อยๆฝึกยังไม่ต้องวนน้ำ พยามฝึกจิตใจของปลาให้ปลารู้สึกว่าตัวมันคือผู้ชนะไม่ต้องพาลตัวเมียช่วงนี้ไล่ลูกไล่ตัวเล็กหน่อย2วัน แรกพยามให้ไล่ซ้อมแต่ปลาเนื้ออ่อนเข้าไว้ปากจะได้ไม่เสียไว้ ต่อตอนใหม่นะครับมันเป็นเรื่องของการฝึกจิตใจปลามันต้องอธิบายละเอียดจริงๆ ถึงจะเข้าใจอาจจะฟังดูดี แต่เกริ่นนำเยอะไปหน่อยทั้งนี้เพื่อให้ทราบที่มาที่ไปที่ผู้เขียนประสบมาให้ น้องๆที่กำลังฝึกหัด ทราบถึงผลเสียที่จะได้รับจากความผิดพลาดและใจร้อนรู้เท่าไม่ถึงการณ์ในครั้ง นั้นขออภัยด้วยครับ

ประสบการณ์วัยเด็ก ตอนที่ 3 ✓✓✓

น่าสงสัยใช่ใหม เราลองนึกดูนะ เราทำอะไรกับมันบ้าง ปลามันมีชีวิตมีเจ็บป่วยเหมือนคนเราแหละ เริ่ม จากโหลนอนนะ เรามาวิเคราะห์กัน น้ำในโหลนอนสะอาดมีอ๊อกซิเจนสูงทำให้ปลาแข็งแรงผมเปลี่ยนน้ำหมักใบหูกวาง อ่อนๆทุกวัน น้ำที่ใช้ก็เปิดหัวพ่นทรายทิ้งไว้เมื่อนำปลาออกโหลเลี้ยงก่อนนำปลานอน เราให้ปลาไล่ลูกไล่ก่อน ปลาก็จะขับถ่ายออกมาน้ำจึงสะอาด คุมผ้าดำไว้หาสถานที่เงียบๆไม่มีเสียงรบกวนมันจะได้พักผ่อนเต็มที่

โหลเลี้ยงจะนำอาหารให้กินเต็มที่ไม่ให้ปลาอดยกวันก่อนวันกัด 2 วัน แล้วที่สำคัญใส่ยาลงในโหลนี้เล็กน้อย โหลไล่ผมใช้น้ำประปาเลยไม่มีอะไรเป็นพิเศษ แถมเป็นการปลอบปลาไปในตัวด้วยก่อนกัด เมื่อปลาได้รับอาหารสมบูรณ์ได้ออกกำลังกายเต็มที่แถมปราศจากเชื้อโรค ร่างกายก็แข็งแรง เช่นนี้ทำไมมันจะไม่คึกไม่ดุละ แต่สิ่งที่เป็นไม้ตายเลยลุงขายปลาที่ อ.บางค้าสอนผมมา (เลี้ยงปลาต้องเลี้ยงใจมันนะหนุ่ม) ไว้ค่อยๆอธิบายให้ฟังครับ
ในเรื่องวิธีฝึกสำหรับเรื่องนี้ มือเลี้ยงน้ำที่ผมรู้จักเมื่อก่อนเค้าละเอียดมาก ผมเคยคุยเรื่องนี้กับลูกค้าเหมือนกัน แต่แก่ไม่ค่อยสนใจฟัง ปลาสายเลือดดีๆใจนั้นไม่ต้องพูดถึงอยู่แล้ว ยิ่งเลือดแปดริ้วด้วยแล้ว ความดุไม่ต้องพูดถึงเลย ของเค้านิ่งจริงๆ ผมเคยเคี่ยวจนได้ที่แล้วคุณเชื่อไหมขนาดจับนอนแถกน้ำแห้งนะมันยังงับนิ้วผมอยู่เลยดุสุดๆเลย ไว้เล่าต่อให้ฟังตอนบุกบางค้านะครับ
สรุปการใส่ยาปฏิชีวณะช่วยให้ปลาปลอดภัยจากเชื้อโรคในช่วงที่เราต้องเน้นเป็นพิเศษนั้นเอง คุณคงเจอกับเรื่องแบบนี้บ้างแล้วยัง ฝึกแทบตายปลาซึมซะงั้น อย่าเข้าใจผิดนะครับยาไม่ได้มีสารกระตุ้นอะไรเลย ใช้ได้ทั้งคล๊อกซ่าและเต๊ดตร้าครับ ผลใกล้เคียงกันคล๊อกซาน้ำจะสีแดง เสียดาย คุณสุดารัตห้ามจำหน่ายคอร์แลมคงหายากหน่อย คงชัดเจนแล้วนะครับสำหรับเรื่องนี้ไว้เล่าให้ฟังใหม่นะครับ สวัสดีครับ By Bettakill

ประสบการณ์วัยเด็ก ตอนที่ 2 ✓✓

ผมหิ้วปลาไปกัด บ้านเพื่อนวันนั้นปลาผมแพ้ยับเยินสู้เขาไม่ได้เลย ผมหอบปลากลับบ้านเอามาใส่โหลไว้ ตื่นเช้ามาปลาลอยตายคาโหลเลย ผมสงสารมันมากเที่ยวถามเพื่อนๆไปทั่วว่าจะรักษาปลายังไงถึงจะไม่ตาย เจ้าต่อ(เพื่อนผม) จึงพาไปหาลุงๆแกชอบเลี้ยงปลาตั้งแต่หนุ่มจนแก่ แกมีอาชีพขายปลาพอผมไปหาแก ลุงก็สอนว่าปลาถ้ามีแผลตามตัวก็เอายาเหลืองใส่ลงไปในน้ำแล้ว อย่าใส่น้ำสูงใส่น้ำพอท่วมหลังนิดหน่อย แล้วให้นอนดินไว้เป็นดีที่สุด 2-3วันก็ดีขึ้นสำคัญวันแรกอย่าให้อาหาร ที่ สำคัญให้ใส่ยาฆ่าเชื้อพวกเต๊ดตร้าไซคลินที่เป็นเม็ดแค๊ปซูนลงไปเล็กน้อยพอ ให้น้ำสีแดงอ่อนๆ วันที่ 2 เริ่มมให้อาหารเล็กน้อยไม่ต้องมากห้ามเปลี่ยนน้ำช่วงนี้ ปลาจะปรับตัวมากสัก 3-4 วันแผลก็จะดีขึ้น ห้ามใส่น้ำหมักต่างๆ ประมาณ 1อาทิตย์จึงค่อยๆเปลี่ยนน้ำโดยเปลี่ยน 1/2 ของโหลแล้วค่อยๆปรับน้ำโดยปรับด้วย น้ำแช่ใบหูกวางอ่อนๆไม่ต้องแก่มากปลาก็จะหายดีเป็นปกติ

จากเหตุนี้เองผมกลับพบเคล็ดลับนี้โดยบังเอิญเนื่องจากปลาที่ผมฝึกเพื่อเตรียมออกกัดพอใกล้จะพร้อมแล้วทำไมมันถึงซึมแปลกๆ ถามใครๆเขาก็พูดเหมือนๆกันว่าปลามันมีขึ้นมีลงเป็นธรรมดา ให้เลือกฝึกไว้เผื่อหน่อยเอาตัวที่พร้อมที่สุดไปกัดนั้นแหละ แต่ผมก็ทำตามโดยที่ในใจยังคงสงสัยมาโดยตลอด จนนึกถึงตอนเอายาใส่ให้เวลาปลาป่วย ผมจึงนึกถึงน้ำหมักสูตรต่างๆ แล้วก็โหลที่นำมาไล่ จึง ลองเปรียบเทียบปลา2ชุด ที่นำมาฝึก ชุดแรกซ้อมแบบปกติที่เคยทำ ชุดสองแยกโหลนอนและโหลเลี้ยง (ไว้อธิบายเรื่องนี้ในตอนหลังนะครับ) ผลออกมาดีขึ้นเล็กน้อยกับเรื่องนี้ ผมเลยมีความคิดแปลกๆ เอายาแก้อักเสบเต็ดตร้าไซด์คลินไส่ลงไปเล็กน้อย แต่ผลกลับดีเกินคาดปลาที่ใส่ยานับวันยิ่งมีอาการดุขึ้นคึกขึ้นจนเห็นความแตกต่าง ถึงจะเป็นเช่นนั้น แต่ผมก็สงสัยอยู่ดีว่าเป็นเพราะอะไร ไว้ต่อตอนสามนะครับดึกแล้ว By Bettakill

คำบอกเล่าถึงเพาะปลาต้องเน้นทฤษฏีควบคู่วิธีธรรมชาติ Fish culture must focus on theory , strategy , natural way.
ใน ความเป็นองค์ประกอบของสิ่งมีชีวิตที่ทำให้ทุกอย่างสามารถดำรงค์เผ่าพันธ์และ รักษาความอยู่รอดได้ควรจะมีอะไรมาเป็นบทบาทที่แท้จริง การถ่ายทอดลักษณะทางพันธ์ธุกรรมหรือว่าการปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อม ความสำคัญทั้งสองอย่างควรมีอะไรมากกว่ากัน แม้นจะเป็นเหตุผลที่น่าจะเข้าใจได้ง่ายๆ ในยุคที่การค้นคว้าทันสมัยมากขึ้น แต่ความลี้ลับในหน่วยของสิ่งมีชีวิตก็สลับซับซ้อนมากกว่ามีเราสามารถเข้าใจ ได้ในทุกเรื่อง

โดย เฉพาะในกลุ่มของพวกสัตว์เลี้ยงเป็นแนวทางการศึกษาที่ยังระบุคำตอบได้ไม่ ชัดเจนว่าพฤติกรรมหลายอย่างที่มีการแสดงออกต้องการสือความหมายให้รู้ถึง อะไร แล้วหน่วยควบคุมภายในร่างกายที่ทำให้เกิดพฤติกรรมนั้น ๆ คือส่วนใดกันแน่ แม้มนุษย์เราจะเมีการศึกษาถึงศาสตร์ด้านนี้อย่างจริงจังเพียงใดแต่ความลับ ที่หลบซ่อนอยู่ก็ยังคงมีมากเกินกว่าที่เราจะเข้าใจ ยิ่งในกลุ่มของพวกสัตว์สายเลือดนักสู้ไม่ว่าจะเป็นไก่ชน หรือปลากัด ก็ดูจะยิ่งสลับซับซ้อนมาก เหตุผลที่ทำให้ทุกอย่างในความเป็นเลือดนักสู้ดูจะยังไม่ลงตัวมากนักก็เพราะ ขาดคนที่จะมาดูแลเรื่้องพวกนี้อย่างจริงจัง จริงอยู่ที่ว่าอย่างเรื่องของปลากัดเป็นภูมิปัญญาที่สั่งสมมาจากอดีตที่ ประยุกต์เอาวิธีทางธรรมชาติมาเป็นเกมกีฬา แต่นั้นก็เป็นเพียงเรื่องราวผิวเผินในด้านกายภาพที่เรามองเป็นแต่การศึกษา ให้ลึกลงไปว่า ทำไมในสายเลือดของปลากัดทั้งที่เป็นสัตว์ในประเภทเดียวกัน ตระกูลเดียวกัน ดำรงเผ่าพันธุ์เหมือนๆ กัน สาเหตุอะไรที่ทำให้ต้องมากัดกัน ปัจจัยที่ควบคุมให้เป็นอย่างนั้นในทางธรรมชาติต้องการบอกอะไรกันแน่ เพราะอย่างที่หลายคนบอกว่ามันคือสัญขาติญาณแน่นนอนว่าเราก็ไม่ปฏิเสธว่าไม่ เกี่ยวข้องแต่คำตองที่ชัดเจนมากกว่านี้จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่สามารถระบุให้ เขัาใจได้อย่างครบถ้วนและก็อย่าลืมว่าธรรมชาติสร้างให้ปลากัดมีลักษณะในการ ต่อสู้ได้ก็ต้องมีเหตุผลในตัวเองอยู่พอสมควรตรงนี้ถ้าเป็นไปได้เราจะพยายาม หาคำตอบมาอธิบายเพื่อนสร้างความเข้าใจให้เกิดกับทุกคนมากที่สุด

แต่ในตอนนี้และทุกวันนี้มือเพาะปลาเก่งทุกคนรู้เพียงว่าจะทำอย่างไรที่จะผสม พันธุ์เพื่อนให้ได้แลากัดที่เก่งที่สุดสามารถออกกัดแล้วชนะคู่ต่อสู้ได้ ในวงการปัจจุบันการทุ่งเน้นเพื่อนสร้างปลากัดนักสู้จึงไม่ได้มีบทบาทที่จะลง ลึกในรายละอียดด้านอื่นๆ มากนักนิยามเพียงอย่างเดียวที่เราได้ยินกันจนคุ้นหูนั่งคือ ทำอย่างไรก็ได้ให้สามารถเพาะปลากัดได้เก่งและเร็วที่สุด
ซึ่ง ก็ชัดเจนว่าวิธีการที่จะทำให้ได้ผลตามที่คาดหวังก็คือการใช้สายเลือดไขว้สาย ผสมกันไปทุกปี ถึงแม้นบางตนจะไม่ได้ปฏิเสธในเรื่องการยืนเหล่า แต่ก็มองว่าเป็นการทำที่ให้ผลช้าเกินไปแม้สุดท้านจะให้ชั้นเชิงความเก่งของ ปลาได้มากกว่าก็ตามแต่วันนี้เราจะพูดถึงมุมมองของนักเพาะปลาเก่งท่านหนึ่ง คือ พี่บัติ
อย่าง แรกพี่บัติเล่าให้ฟังว่าก็คือการวางแผลที่ดีมีอยู่3จุดก็คือหาง หู ท้องและซอกเหงือก เป็นจุดตายที่สามารถพิชิตคู่ต่อสู้ได้แต่การที่จะให้ปลากัดได้ตามแผลที่ กำหนดไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะเชิงกัดที่ดีเป็นการกำหนดยากมาก ส่วนมากเราจึงเน้นสายพันธ์ที่ดีคือต้องมีการวางแผลที่ดี เนื้อหนังดี ที่นิยมกันตอนนี้คือพวกลุกนอก สิ่งเหล่านั้นหลายๆคนรู้อยู่แล้ว วันนี้แค่นี้ก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาต่อกันน่ะครับเมื่อย555  By Bettakill

น้ำสูญรวมทั้งหมดและปัจจัยในการดำรงค์ชีวิตของสัตว์น้ำ And water for all living things in the water.

น้ำ......

น้ำเป็นสาเหตุสำคัญประการแรกก็ว่าได้ถ้าน้ำเสีย น้ำสกปรกหรือมีเชื้อโรคอยู่ในน้ำก็จบกันครับ บางท่านเถียงผมอีกนะว่าน้ำไม่เสีย ไม่สกปรกแน่นอน เพราะท่านบอกผมอย่านี้ครับ "น้ำสะอาดเพราะเปิดจากเครื่องกรองเลย ส่วนบ่อก็ยิ่งสะอาดใหญ่ไม่เคยใช้เลยเพราะเพิ่งจะซื้อมาเมื่อไม่กี่วันนี้ เอง" ผมว่ามันก็สมควรที่ลูกปลาจะตายแล้วนะครับ คือ ปลากัดนั้นเป็นปลาที่ต้องอิงกับธรรมชาติมากๆ ถึงจะได้ผลดีเพราะฉะนั้นไม่จำเป็นสำหรับน้ำกรองเป็นน้ำคลองหรือน้ำบาดาลยัง ดีกว่า(กรณีที่น้ำในคลองนั้นเป็นน้ำสะอาด)
ในส่วนของบ่อที่เราจะใช้ไม่ควรใช้บ่อที่ซื้อมาใหม่จนเกินไป จะต้องนำบ่อที่ซื้อมาใหม่แช่น้ำไว้ก่อนอย่างน้อยก็ 15 ถึง 20 วันนะครับ บางท่านใช้ต้นกล้วยแช่ลงไปด้วยก็ๆได้เพราะต้นกล้วยจะช่วยในเรื่องการปรับ ความเป็นกรดเป็นด่างของปูนซีเมนต์ให้เร็วขึ้น
ส่วนเรื่องน้ำต่อไปก็เป็นเรื่องของน้ำฝนในสมัยโบราณนักเพราะปลากัดจะนิยม เพาะด้วยน้ำฝนกันเป็นส่วนใหญ่เพราะว่าน้ำฝนแต่ก่อนสะอาดสามารถดื่มก็ได้ แต่ปัจจุบันน้ำฝนไม่สะอาดอย่างที่คิดแล้วอย่าว่าแต่เอามาดื่มกินเลยครับไม่ สามารถนำมาเพาะปลาได้ด้วย หรือแม้กระทั่งปล่อยให้ลงไปในบ่อลูกปลาก็ทำให้ลูกปลามีโอกาศเป็นโรคได้และ จริงๆ แล้วน้ำฝนอย่่างเดียวแย่แล้ว แต่บางท่านทำบ่อปลาแล้วมีหลังคาคลุมเป็นพวกซาแลนหรือเป็นทางมะพร้าว ฯลฯ ที่ฝนสามารถผ่านมาได้ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เป็นโรคได้เช่นกัน เนื่องจากฝุ่นละอองที่ติดค้าบงอยู่บนหลังคาเมื่อโดนฝนก็จะไหลลงบ่อปลาทันที นะครับ

อาหาร......Food
อาหารก็มีโอกาศที่ทำให้ปลาเป็นโรคได้เช่นกันถ้าเราไปเอาอาหารจากแหล่งที่ไม่ สะอาดหรือไม่ได้ล้างให้ดีก่อนให้ลูกปลาก็จะทำให้ลูกปลาติดโรคได้

ไม้น้ำ....Water trees.
ไม้น้ำเป็นสิ่งที่ให้กำเนิดเชื้อโรคอันดับสำคัญเช่นกันเพราะบางทีไม่มีสาเตุ อื่นตามที่กล่าวมาก็อาจเป็นมาจากไม้น้ำเพราะว่าเราล้างไม่ดี วิธีการล้างให้ดีก็ทำได้โดยการล้างด้วยน้ำสะอาดประมาณ 2 ครั้ง แล้วแช่ด่างทับทิมไว้ประมาณ 10-15 นาที แล้วค่อยเอามาใส่เพื่อเพราะปลานะครับ

สำหรับโรคที่ผมพูดถึงนี้ส่วนใหญ่จะเป็นโรคที่เกิดกับบ่อปูนนะครับ ในส่วนของท่านที่่ยังคงเพาะเลี้ยงปลาในบ่อดินไม่ค่อยเป็นโรคนี้เท่าไหร่ (กรณีที่น้ำในบ่อดีและอยู่ไกลพื้นที่อุตสาหกรรม)
และหลังจากที่เราพอจะทราบสาเหตุกันแล้วเรามาดูวิธีแก้ไขกันดีกว่า วิธีแก้ไขสำหรับลูกปลานั้นยากกว่าปลาที่โตแล้ว และที่มีขนาดโตเท่าตะเกียบนั้นใส่เกลือหรืใส่ยาอย่างเดียวก็หายได้ แต่ลูแปลาเล็กมากก็ไม่สามารถจะใส่ยาลงไปได้ในเบื้องต้นถ้าลูกปลามีอายุ ประมาณ 2-3 สัปดาห์ สามารถตัุกย้ายอ่างได้แล้วก็ให้ตักออกจากอ่างเดิมแล้วเอามาบ่อใหม่ วิธีตักก็ใช้กระชอนผ้านิ่มตักมาแล้วใช้ทัพพีตกลงไปในกระชอนเพื่อนให้ติดทั้ง ลูกปลาและน้ำติดไปด้วยจะได้ไม่ช้ำมาก สำหรับบ่อที่เราจะน้ำลูกปลาที่ป่วยไปใส่นั้นใ่ส่น้ำสูงประมาณ 10-15 เซนติเมตรใส่เกลือเม็ดประมาณ 1 กำมือ ต่อน้ำ 2 ลิตร และหาดินเหนียวที่สะอาดละลายน้ำให้ชุ่นด้วยนะครับจะช่วยรักษาโรคได้ การให้อาหารก็ลดประมาณลงให้น้อยๆ สังเกตดูอาการของลูกปลาถ้าดีขึ้นก็ใหเ้เพิ่มประมาณน้ำและอาหารได้ แต่ผมไม่สามารถยืนยันได้นะครับว่าจะหาย 100% เพราะว่าต้องแล้วแต่ความแข็งแรงของลูกปลาและระยะของโรคที่เป็นด้วยกรณีที่ เป็นมากแล้วก็มีความจำเป็นต้องใส่ยา สำหรับยาที่ผมใช้ก็เป็นยารักษโรคเมือกขุ่นและโรคเชื้อรานะครับ By Bettakill

ประสบการณ์วัยเด็ก ตอนที่ 1 ✓

ผมชอบเลี้ยงปลามากเพราะมันสบายใจดีวันๆถ้าว่างผมก็มักไปขลุกกับลุงเล็กช่วยขัดตะไครน้ำบ่อปลาบ้างหรือคอยตามลุงทำโน้นนี้ตลอด วันนึงผมได้ปลากัดตัวใหม่มาจึงหิ้วมาโชว์ลุงเล็กพอลุงแกเห็นแกก็สอนว่า ”เธอใสน้ำก๊อกแบบนี้ปลาเสียหมด” ปลา กัดเป็นปลาที่ดุ ยิ่งเวลามันปรับตัวกับที่อยู่ใหม่ได้แล้วมันจะดุโดยธรรมชาติ น้ำในโหลควรจะต้องใช้น้ำหมักใบหูกวางอ่อนๆปลาจะไม่เครียดและที่สำคัญเงาที่ สะท้อนกระจกจะลดลงมันจะได้ไม่พองครูดกระจก เดี๋ยวปากเสียแล้วมันก็ไม่เหนื่อยมากเพราะได้พักผ่อนเต็มที่ ถึงจะแข็งแรง

 แล้วอย่าลืมเอาไม้น้ำใส่ไว้ด้วยละเวลามันนอน มันจะได้อาศัยเกาะนอนไม่ต้องว่ายขึ้นมาหายใจมาก ที่สำคัญปลากัดมักมีนิสัยชอบน้ำเก่าหน่อย มันถึงจะดุเวลาเปลี่ยนน้ำอย่าเปลียนน้ำหมดเปลียนแค่ 1/8-1/7 ก็พอละ ถ้าหากจะพาไปใหนควรใช้ผ้าดำหรือถุงห่อไว้อย่าให้มันโดนแสงมากเพราะเวลาแสง เขามากจะเกิดเงาสะท้อนในกระจกมากขึ้นปลามันจะเล่นกระจกปากเสียได้นะ คำพูดของลุงเล็กที่บอกผมอย่างละเอียดยังอยู่ในความทรงจำผมตลอดมา มันมีเหตุและผลอันควรแก่ความทรงจำจริงๆ By Bettakill

ประวัติที่มาของปลากัด

ปลากัดภาคกลาง หรือที่นิยมเรียกสั้น ๆ ว่า ปลากัด เป็นปลาน้ำจืดขนาดเล็ก มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Betta splendens อยู่ในวงศ์ Macropodinae ซึ่งอยู่ในวงศ์ใหญ่ Osphronemidae มีรูปร่างเพรียวยาวและแบนข้าง หัวมีขนาดเล็ก ครีบก้นยาวจรดครีบหาง หางแบนกลม มีอวัยวะช่วยหายใจบนผิวน้ำได้โดยใช้ปากฮุบอากาศโดยไม่ต้องผ่านเหงือกเหมือนปลาทั่วไป เกล็ดสากเป็นแบบ Ctenoid ปกคลุมจนถึงหัว ริมฝีปากหนา ตาโต ครีบอกคู่แรกยาวใช้สำหรับสัมผัส ปลาตัวผู้มีสีน้ำตาลเหลือบแดงและน้ำเงินหรือเขียว ครีบสีแดงและมีแถบสีเหลืองประ ในขณะที่ปลาตัวเมียสีจะซีดอ่อนและมีขนาดลำตัวที่เล็กกว่ามากจนเห็นได้ชัด

ขนาดโตเต็มที่ประมาณ 6 เซนติเมตร พบกระจายอยู่ทั่วไปในแหล่งน้ำนิ่งที่มีขนาดตื้นพื้นที่เล็กทั้งในภาคกลางและภาคเหนือในประเทศไทยเท่านั้น สถานะปัจจุบันในธรรมชาติถูกคุกคามจากสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไปและสารเคมีที่ตกค้าง

มีพฤติกรรมชอบอยู่ตัวเดียวในอาณาบริเวณแคบ ๆ เพราะดุร้ายก้าวร้าวมากในปลาชนิดเดียวกัน ตัวผู้เมื่อพบกันจะพองตัว พองเหงือก เบ่งสีเข้ากัดกัน ซึ่งในบางครั้งอาจกัดได้จนถึงตาย เมื่อผสมพันธุ์ ตัวผู้จะเป็นฝ่ายก่อหวอดติดกับวัสดุต่าง ๆ เหนือผิวน้ำ ไข่ใช้เวลาฟัก 2 วัน โดยที่ปลาตัวผู้จะเป็นฝ่ายดูแลไข่และตัวอ่อนเอง โดยไม่ให้ปลาตัวเมียเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย

เป็นปลาที่คนไทยรู้จักเป็นอย่างดีมาแต่โบราณ โดยปลากัดสายพันธุ์ดั้งเดิมจากธรรมชาติมักเรียกติดปากว่า "ปลากัดทุ่ง" หรือ "ปลากัดลูกทุ่ง" หรือ "ปลากัดป่า" จากพฤติกรรมที่ชอบกัดกันเองแบบนี้ ทำให้นิยมนำมาเลี้ยงใช้สำหรับกัดต่อสู้กันเป็นการพนันชนิดหนึ่งของคนไทย และได้มีการพัฒนาสายพันธุ์และความสามารถในชั้นเชิงการกัดจนถึงปัจจุบัน จนเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของประเทศไทยและเป็นที่รับรู้ของชาวต่างชาติในชื่อ "Siamese fighting fish"

ในปัจจุบัน ปลากัดภาคกลางได้ถูกพัฒนาสายพันธุ์ให้มีขนาดใหญ่ขึ้น มีสีสันที่สวยงามและหลากหลายขึ้น เรียกว่า "ปลากัดหม้อ" นิยมเลี้ยงในภาชนะขนาดเล็กและแคบ เช่น ขวดโหล ขวดน้ำอัดลม เป็นต้น อีกทั้งยังได้พัฒนาสายพันธุ์ในแง่ของความเป็นปลาสวยงามอีกหลายสายพันธุ์ เช่น ปลากัดจีน ที่มีเครื่องครีบยาว ปลากัดแฟนซี ที่มีสีสันหลากหลายสวยงาม ปลากัดคราวน์เทล หรือ ปลากัดฮาร์ฟมูน เป็นต้น

ที่มา :student.lcct.ac.th

ปลากัดของกายสิทธิ์

ปลากัดของกายสิทธิ์

ในความเป็นองค์ประกอบของสิ่งมีชีวิตที่ทำให้ทุกอย่างสามารถดำรงค์เผ่าพันธ์และรักษาความอยู่รอดได้ควรจะมีอะไรมาเป็นบทบาทที่แท้จริง การถ่ายทอดลักษณะทางพันธ์ธุกรรมหรือว่าการปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อม ความสำคัญทั้งสองอย่างควรมีอะไรมากกว่ากัน แม้นจะเป็นเหตุผลที่น่าจะเข้าใจได้ง่ายๆ ในยุคที่การค้นคว้าทันสมัยมากขึ้น แต่ความลี้ลับในหน่วยของสิ่งมีชีวิตก็สลับซับซ้อนมากกว่ามีเราสามารถเข้าใจได้ในทุกเรื่อง
โดยเฉพาะในกลุ่มของพวกสัตว์เลี้ยงเป็นแนวทางการศึกษาที่ยังระบุคำตอบได้ไม่ชัดเจนว่าพฤติกรรมหลายอย่างที่มีการแสดงออกต้องการสือความหมายให้รู้ถึงอะไร แล้วหน่วยควบคุมภายในร่างกายที่ทำให้เกิดพฤติกรรมนั้น ๆ คือส่วนใดกันแน่ แม้มนุษย์เราจะเมีการศึกษาถึงศาสตร์ด้านนี้อย่างจริงจังเพียงใดแต่ความลับที่หลบซ่อนอยู่ก็ยังคงมีมากเกินกว่าที่เราจะเข้าใจ ยิ่งในกลุ่มของพวกสัตว์สายเลือดนักสู้ไม่ว่าจะเป็นไก่ชน หรือปลากัด ก็ดูจะยิ่งสลับซับซ้อนมาก เหตุผลที่ทำให้ทุกอย่างในความเป็นเลือดนักสู้ดูจะยังไม่ลงตัวมากนักก็เพราะขาดคนที่จะมาดูแลเรื่้องพวกนี้อย่างจริงจัง จริงอยู่ที่ว่าอย่างเรื่องของปลากัดเป็นภูมิปัญญาที่สั่งสมมาจากอดีตที่ประยุกต์เอาวิธีทางธรรมชาติมาเป็นเกมกีฬา แต่นั้นก็เป็นเพียงเรื่องราวผิวเผินในด้านกายภาพที่เรามองเป็นแต่การศึกษาให้ลึกลงไปว่า ทำไมในสายเลือดของปลากัดทั้งที่เป็นสัตว์ในประเภทเดียวกัน ตระกูลเดียวกัน ดำรงเผ่าพันธุ์เหมือนๆ กัน สาเหตุอะไรที่ทำให้ต้องมากัดกัน ปัจจัยที่ควบคุมให้เป็นอย่างนั้นในทางธรรมชาติต้องการบอกอะไรกันแน่ เพราะอย่างที่หลายคนบอกว่ามันคือสัญขาติญาณแน่นนอนว่าเราก็ไม่ปฏิเสธว่าไม่เกี่ยวข้องแต่คำตองที่ชัดเจนมากกว่านี้จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่สามารถระบุให้เขัาใจได้อย่างครบถ้วนและก็อย่าลืมว่าธรรมชาติสร้างให้ปลากัดมีลักษณะในการต่อสู้ได้ก็ต้องมีเหตุผลในตัวเองอยู่พอสมควรตรงนี้ถ้าเป็นไปได้เราจะพยายามหาคำตอบมาอธิบายเพื่อนสร้างความเข้าใจให้เกิดกับทุกคนมากที่สุด

แต่ในตอนนี้และทุกวันนี้มือเพาะปลาเก่งทุกคนรู้เพียงว่าจะทำอย่างไรที่จะผสมพันธุ์เพื่อนให้ได้แลากัดที่เก่งที่สุดสามารถออกกัดแล้วชนะคู่ต่อสู้ได้ ในวงการปัจจุบันการทุ่งเน้นเพื่อนสร้างปลากัดนักสู้จึงไม่ได้มีบทบาทที่จะลงลึกในรายละอียดด้านอื่นๆ มากนักนิยามเพียงอย่างเดียวที่เราได้ยินกันจนคุ้นหูนั่งคือ ทำอย่างไรก็ได้ให้สามารถเพาะปลากัดได้เก่งและเร็วที่สุด

ซึ่งก็ชัดเจนว่าวิธีการที่จะทำให้ได้ผลตามที่คาดหวังก็คือการใช้สายเลือดไขว้สายผสมกันไปทุกปี ถึงแม้นบางตนจะไม่ได้ปฏิเสธในเรื่องการยืนเหล่า แต่ก็มองว่าเป็นการทำที่ให้ผลช้าเกินไปแม้สุดท้านจะให้ชั้นเชิงความเก่งของปลาได้มากกว่าก็ตามแต่วันนี้เราจะพูดถึงมุมมองของนักเพาะปลาเก่งท่านหนึ่ง
แผลที่ดีมีอยู่3จุดก็คือหาง หู ท้องและซอกเหงือก เป็นจุดตายที่สามารถพิชิตคู่ต่อสู้ได้แต่การที่จะให้ปลากัดได้ตามแผลที่กำหนดไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะเชิงกัดที่ดีเป็นการกำหนดยากมาก ส่วนมากเราจึงเน้นสายพันธ์ที่ดีคือต้องมีการวางแผลที่ดี เนื้อหนังดี ที่นิยมกันตอนนี้คือพวกลุกนอก สิ่งเหล่านั้นหลายๆคนรู้อยู่แล้ว วันนี้แค่นี้ก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาต่อกันน่ะครับเมื่อย555 ที่มา Bettakill

การต่อสู้ของปลากัด

การต่อสู้ของปลากัด

ปลากัดป่านั้นเมื่อนำมากัดกัน จะมีน้ำอดน้ำทนไม่มากนัก ระยะเวลาการต่อสู้ของปลาพวกนี้ส่วนใหญ่ไม่เกิน 15-20 นาที แต่ลูกหม้อที่มีการคัด สายพันธุ์มาอย่างต่อเนื่องสามารถต่อสู้ได้นานนับชั่วโมง บางคู่อาจกัดกันข้ามวันข้ามคืน แต่โดยเฉลี่ยแล้วใช้เวลาอย่างต่ำประมาณ 3 ชั่วโมง ปลากัด สามารถต่อสู้อย่างต่อเนื่องได้นาน ๆ โดยไม่ต้องพักยก มีคั่นเพียงการโผล่ขึ้นมาฮุบอากาศที่ผิวน้ำในระยะเวลาสั้น ๆ เมื่ออยู่ในสภาพเตรียมต่อสู้ปลา จะมีการแผ่ครีบของเหงือก และเปล่งสีเต็มที่ หันหัวไปในทางเดียวกันโดยตัวใดตัวหนึ่งอยู่เยื้องไปทางด้านหลังเล็กน้อย ปลาจะอยู่ในท่านี้ในระยะ เวลาสั้น ๆ เป็นวินาทีหรือหลายนาที แล้วจะเริ่มเข้าโจมตีกัดอย่างรวดเร็ว อาวุธหลักที่ใช้ทำร้ายศัตรูคือฟัน การโจมตีจะต่อเนื่องรุนแรง โดยมีระยะ เวลาพักที่ปลาแยกตัวออกมาอยู่ในท่าเตรียมพร้อมในระยะเวลาสั้น ๆ แล้วเข้าต่อสู้กันอีก จุดหลักสำหรับการโจมตีคือครีบก้น ครีบหาง และครีบหลัง ส่วนครีบอกและตะเกียบนั้น มักไม่ได้รับความสนใจมากนัก เมื่อการต่อสู้ผ่านไปเรื่อย ๆ ครีบเดี่ยวเหล่านี้จะถูกกัดขาดวิ่นไปเรื่อย ๆ จนบางครั้งเหลือ แต่โคนของก้านครีบ ซึ่งจะทำให้ประสิทธิภาพในการว่ายน้ำและควบคุมทิศทางลดลง จุดอื่นที่เป็นเป้าโจมตีของปลาคือด้านข้างลำตัว การกัดบริเวณ นี้อย่างรวดเร็วอาจทำให้เกล็ดร่วงหลุด แต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยทำให้ถึงกับเป็นแผลบาดเจ็บ ยกเว้นบริเวณเหงือที่บางครั้งอาจถูกกัดขาดเป็นแผล ใน การพัฒนาสายพันธุ์ในระยะหลัง ๆ ทำให้ได้ปลากัดที่ฉลาดรู้จักที่กัดเพื่อเอาชนะคู่ต่อสู้ สามารถกัดเฉพาะที่ที่เป็นจุดสำคัญ ๆ และกัดได้แม่นยำและ หนักหน่วง

ปลากัดป่านั้นเมื่อนำมากัดกัน จะมีน้ำอดน้ำทนไม่มากนัก ระยะเวลาการต่อสู้ของปลาพวกนี้ส่วนใหญ่ไม่เกิน 15-20 นาที แต่ลูกหม้อที่มีการคัด สายพันธุ์มาอย่างต่อเนื่องสามารถต่อสู้ได้นานนับชั่วโมง บางคู่อาจกัดกันข้ามวันข้ามคืน แต่โดยเฉลี่ยแล้วใช้เวลาอย่างต่ำประมาณ 3 ชั่วโมง ปลากัด สามารถต่อสู้อย่างต่อเนื่องได้นาน ๆ โดยไม่ต้องพักยก มีคั่นเพียงการโผล่ขึ้นมาฮุบอากาศที่ผิวน้ำในระยะเวลาสั้น ๆ เมื่ออยู่ในสภาพเตรียมต่อสู้ปลา จะมีการแผ่ครีบของเหงือก และเปล่งสีเต็มที่ หันหัวไปในทางเดียวกันโดยตัวใดตัวหนึ่งอยู่เยื้องไปทางด้านหลังเล็กน้อย ปลาจะอยู่ในท่านี้ในระยะ เวลาสั้น ๆ เป็นวินาทีหรือหลายนาที แล้วจะเริ่มเข้าโจมตีกัดอย่างรวดเร็ว อาวุธหลักที่ใช้ทำร้ายศัตรูคือฟัน การโจมตีจะต่อเนื่องรุนแรง โดยมีระยะ เวลาพักที่ปลาแยกตัวออกมาอยู่ในท่าเตรียมพร้อมในระยะเวลาสั้น ๆ แล้วเข้าต่อสู้กันอีก จุดหลักสำหรับการโจมตีคือครีบก้น ครีบหาง และครีบหลัง ส่วนครีบอกและตะเกียบนั้น มักไม่ได้รับความสนใจมากนัก เมื่อการต่อสู้ผ่านไปเรื่อย ๆ ครีบเดี่ยวเหล่านี้จะถูกกัดขาดวิ่นไปเรื่อย ๆ จนบางครั้งเหลือ แต่โคนของก้านครีบ ซึ่งจะทำให้ประสิทธิภาพในการว่ายน้ำและควบคุมทิศทางลดลง จุดอื่นที่เป็นเป้าโจมตีของปลาคือด้านข้างลำตัว การกัดบริเวณ นี้อย่างรวดเร็วอาจทำให้เกล็ดร่วงหลุด แต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยทำให้ถึงกับเป็นแผลบาดเจ็บ ยกเว้นบริเวณเหงือที่บางครั้งอาจถูกกัดขาดเป็นแผล ใน การพัฒนาสายพันธุ์ในระยะหลัง ๆ ทำให้ได้ปลากัดที่ฉลาดรู้จักที่กัดเพื่อเอาชนะคู่ต่อสู้ สามารถกัดเฉพาะที่ที่เป็นจุดสำคัญ ๆ และกัดได้แม่นยำและ หนักหน่วง

เมื่อปลาถูกโจมตีซึ่ง ๆ หน้าไม่สามารถหลบหลีกได้ทัน ปลากัดจะประสานปากเข้ากัดรับ หันส่วนหัวเข้ากัดกันล็อกคขากรรไกรแน่น ท่านี้นักเลงปลา เรียกว่า "ติดบิด" ปลาจะปล่อยตัวตามยาวทำให้ส่วนที่เหลือของลำตัวหมุนบิดเป็นเกลียว จนจมลงพื้นและคงอยู่ท่านี้ประมาณ 10-20 วินาที จึงแยกจากกันเพื่อขึ้นสู่ผิวน้ำเพื่อฮุบอากาศแล้วกลับมาต่อสู้กันใหม่ในท่า เดิม จริยธรรมของนักเลงแสดงให้เห็นในช่วงนี้ที่ไม่เคยมีปลาตัวไหนถูก ลอบกัดขณะขึ้นฮุบอากาศในการต่อสู้บางครั้งอาจจะติดบิดถึง 20 ครั้งจึงจะมีการแพ้การชนะ
การแพ้ชนะของปลากัด ส่วนใหญ่เกิดจากการยอมแพ้เพราะเหนื่อยและสูญเสียความอดทนมากกว่าถูกพ่ายแพ้ จากการบาดเจ็บ เมื่อปลากัดยอมแพ้ ไม่ต้องการต่อสู้จะว่ายน้ำหนี หรือหันด้านหางเข้าหาเมื่อคู่ต่อสู้เข้าโจมตีก็ถึงเวลาที่จะต้องจ่ายเงินและ หิ้วปลากลับบ้าน
จากบันทึกของ เอช เอ็ม สมิต ที่ปรึกษาทางด้านสัตว์น้ำของประเทศไทยในสมัยรัชกาลที่ 6 ที่ได้ชมดูการกัดปลามากกว่า 100 ครั้ง ยืนยันว่าการกัด ปลาไม่โหดร้ายป่าเถื่อนสยดสยองเหมือนที่เข้าใจกัน แต่เป็นการต่อสู้ที่เร้าใจเต็มไปด้วยศิลปะและความงาม ในลีลาการเคลื่อนไหว ความสง่า คล่องแคล่ว เฉียบแหลม และอดทน เมื่อสิ้นสุดการต่อสู้อันยืดเยื้อปลาทั้งคู่อาจอยู่ในสภาพไม่น่ามองเนื่อง จากครีบถูกกัดขาดวิ่น หรือเกล็ดหลุด แต่ในระยะเวลาประมาณ 2-3 สัปดาห์ก็สามารถงอกกลับมาเป็นปกติใหม่จนไม่พบร่องรอยของการบาดเจ็บ
โดยปกตินักเลงปลาทั้ง หลายจะมีวิธีการซ้อมปลาเพื่อให้พร้อมในการต่อสู้ โดยอาจใช้วิธีไล่น้ำโดยใช้มือกวนน้ำในอ่างให้น้ำวนอย่างแรง แล้วปล่อยปลา ให้ว่ายทวนน้ำหรือฝึก ออกกำลังโดยปล่อยปลากัด "ลูกไล่" ที่เป็นปลาไม่สู้ลงไปในโหลให้ซ้อมไล่กัด

ที่มา Bettakill

History of the origin of Thai Betta. ประวัติศาสตร์ที่มาของปลากัดไทย.

ประวัติศาสตร์ที่มาของปลากัดไทย.
ปลากลางไทยหรือชื่อยอดนิยมสำหรับสั้น, ปลากัดเป็นปลาน้ำจืดขนาดเล็ก Betta splendens เป็นชื่อทางวิทยาศาสตร์ที่กำลังอยู่ใน subfamily ของ macropodinae ซึ่งอยู่ในครอบครัวใหญ่ของ osphronemidae มียาวเป็นหางว่าวและ slim side กับหัวเล็ก นานแต่ fin ที่ติดต่อกับหาง fin, และทรงกลมแบนหาง มันสามารถอ้าปากค้างแอร์ผ่านทางปากไม่ฝรั่ง hup เหมือนปลาทั่วไป.
ขนสัตว์งบดยาเป็น ctenoid ปกปิดที่หัวหนา, ปาก, ตาโต, pectoral คู่แรกที่ยาวที่ใช้สำหรับการติดต่อ หน้าอกอย่างยืดเยื้อ thre fin คือสำหรับซึ้งจัง ผู้หญิงที่มีสีแดงและสีฟ้าสีเขียวหรือสีน้ำตาลหนูอยู่ไหน. Fins สีแดงและเหลือง dash ลาย paler ในขณะที่ผู้หญิงมีสีและมีขนาดเล็กลงอย่างเห็นได้ชัดในขนาด
ประมาณ 6 cm สำหรับผู้ใหญ่ขนาดซึ่งเห็นได้ชัดว่าพบในพื้นที่ที่เรียงรายเฉพาะในเซ็นทรัลและภาคเหนือของประเทศไทย สถานะปัจจุบันในธรรมชาติคือการคุกคามและเคมีสิ่งแวดล้อมการเปลี่ยน residues.

มันยังประพฤติในและเขาได้เลือกที่จะอยู่ในพื้นที่เล็กๆและแยกเพราะมันให้ aggressiveness ตระกูลของตัวเองนะ เมื่อได้พบกับชายอื่นชายมันจะกระจายศพออกมาและดอกในสี กระจายฝรั่ง, กัดกันซึ่งอาจบางครั้งถูกกัดจนตาย เมื่อสวมหมวกด้วย เพศชายจะก่อตั้งหลายที่อยู่เหนือน้ำวัสดุพื้นผิว, ฟักใน 2 วันและเพศชายจะเป็นคนถ่ายมันสำหรับคนที่ไข่และเอ็มบริโอตัวมันเอง ถ้าไม่มีผู้หญิงเข้ามาเกี่ยวข้อง
ปลาไทยที่รู้จักกันดีมาตั้งแต่ครั้งโบราณโดยปลาสายพันธุ์พื้นเมืองจากธรรมชาติมักจะถูกเรียกเป็น " ทุ่งหญ้าปลา " หรือ " ประเทศปลา." หรือ " ป่าปลา " จากพฤติกรรมของกัดกันเองนี่ทำให้มันเป็นที่นิยม สัตว์เลี้ยงใช้สำหรับกัดทะเลาะกันซึ่งเป็นประเภทหนึ่งของไทยการพนัน มีการพัฒนาในผสมพันธุ์และความสามารถในการ diplomatically กัดจนถึงตอนนี้เป็นหนึ่งในประเทศไทยบนการรับรู้ตัวตนของชาวต่างชาติในชื่อของ "ปลา กัด".

ในปัจจุบัน ปลากลางถูกพัฒนาเพื่อขยายขนาดสติกสี, ในสิ่งที่เรียกว่า "ปลา กัด ไทย" ซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่นิยมมากในตู้คอนเทนเนอร์เล็กๆแคบเช่น pop oor ขวดโซดาขวดฯลฯ อีกไกลนะมันถูกสายพันธุ์ในแง่ของปลาสวยงามในสายพันธุ์ปลามากมายเช่นจีนสู้กับปลาหูยาวเป็นหางว่าวเลย ปลาแฟนซีที่มีสีสวยเป็น crowntail หรือพระจันทร์ครึ่งปลากัดปลากัดฯลฯ By thudsaya (bettakill)

History of the origin of Thai Betta.

Thai central fish or a popular name for short, Betta,is a small freshwater fish. Betta splendens are scientific names that are in the subfamily of Macropodinae which are in the big family of Osphronemidae have lengthy and slim side with small head. The long but fin touch with tail fin , has round and flat tail. It is able to gasp air through the mouth without gum hup like common fish.Flakes pestle as a Ctenoid cover up to the head, thick mouth , big eyes , pectoral the pair first length used for the touch. Thre lengthy chest fin is for touching. The female has red and blue iridescent Brown or green. Fins are red and yellow dash stripes while females are paler in color and obviously smaller in size.
Approximately 6 cm for adult size which obviously found in scattered areas only in Central and Northern of Thailand. Current status in nature is threatened by the environment changing and chemical residues.
It behaves in preferring to be in small and isolate area , because the aggressiveness to it’s own clan. When the male meet another male it will spread the body out and blossoms in colors. Spread gum, Bite each other which may sometimes be bitten until dead. When mating. The male will founded several adjacent materials above the water surface, hatch in 2 days and the male will be the one taking are for the eggs and the embryo itself. Without the females involved.
A fish that Thai known very well since ancient times by the native fish species from nature are often called as " Meadow Fish " or "Country Fish." Or “Jungle fish” From that behavior of biting each other, this makes it a popular pet used for bite fighting which is one type of Thai gambling. There’s development in breeding and the ability to diplomatically bite until now as one of Thailand identity upon the perception of foreigners in a name of "Siamese fighting fish".

In the present. Central fish has been developed for size enlargement, varied in color which called “Thai Betta” which very popular to breed in small, narrow container such as pop bottle oor carbonated water jars etc. Further more, it has been breed in terms of beautiful fish in many fish species such as the Chinese fighting fish with a lengthy fin. Fancy fish that has beautiful colors as Crowntail betta or half moon betta, etc.

Translate version by Thudsaya (Bettakill)