ประสบการณ์วัยเด็ก ตอนที่ 6 ✓✓✓✓✓✓

หลังจากซ้อมปลาได้4วัน ผมรู้สึกว่าปลาผมคล่องตัวขึ้นมากและอยากรู้ว่าปลาเก่งพอหรือยัง ผมเตรียมปลาลงพาลตัวเมียเสร็จแล้วก็นั่งดูมันไล่ต้อนตัวเมียวิ่งไปวิ่งมา (การ ปล่อยปลาพาลคือการนำปลาตัวเมียขนาดใหญ่หน่อยมาขังไว้ให้มันลืมฝูงแลัวเทียบ กันให้มันดุๆ เพื่อนำมาฝึกโดยนำมาใส่โหลที่มีขนาดไม่ต่ำกว่า25ซม. แล้วนำตัวผู้ปล่อยลงไป) ดูมันดีใจที่เห็นตัวเมียมันไล่ต้อนอยู่ไปมาดูมันคึกคักมาก พ่อเดินเข้ามาพอดี ทำอะไรอยู่พ่อหนุ่ม ผมหันมายิ้มพร้อมกับยกมือไหว้ เป็นไงบ้างครับปลาผม อ้าวๆระวังหน่อยเอาหลอดกาแฟคอยกันมันด้วย อย่าให้มันกัดโดนตัวเมียจริงๆนะ

“ทำไมละครับถ้าไม่ให้มันกัดกันแล้วพาลไปทำไมครับ” พ่อยิ้มให้แล้วนั้งลงข้างๆผม ดูสิเราสังเกตุเห็นไหมปลามันคึกและวิ่งต้อนตัวเมียไม่เหมือนตอนไล่พาลลูกไล่ เดี๋ยวๆ ก็หยุด ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี แล้วมันต่างกันตรงไหนครับ พ่อยิ้ม ปลากัดเนี่ยเวลามันได้อายุแล้วมันเป็นธรรมชาติที่ต้องจับคู่ผสมพันธุ์ แล้วอีกอย่างมันต้องก่อฟองหวอดทำรัง เมื่อได้พบตัวเมียแล้วมันจะพยามพองตัวแล้ววิ่งไปมา เพื่อให้ตัวเมียสนใและยอมจับคู่กับมันนั้นเอง ถ้ามันเข้ากันได้มันจะไม่ค่อยกัดตัวเมียแล้วเริ่มสร้างหวอด ที่เราเอามันพาลตัวเมียก็เพื่อกระตุ้นมันนั่นเอง แต่ผมไม่ได้จะเอามันมาผสมนี้ครับ แล้วทำไมพ่อให้ผมเอามันมาพาลล่ะ พ่อชี้ให้ดูเห็นอะไรไหมมันเริ่มทำหวอด แล้วพ่อก็เด็จใบไม้วางลงไปที่ผิวน้ำใกล้ฟองหวอด สักพักมันก็กลับมาเริ่มใหม่ ผมดูมันพ่นฟองใส่จนเต็มไปหมด น่า แปลกมันไล่ตัวเมียแล้วว่ายวนไปมาแล้วก็กลับมาสร้างหวอดของมันต่อไม่ยัก เหมือนตอนไล่ลูกไล่เลยแถมเขม่าที่หัวมันก็เข็มจนดำมืดแทบทั้งตัวดูน่ากลัว มาก พ่อไปก่อนนะ ดูอย่าให้มันกัดกันละผมนั่งดูอยู่นาน ความสงสัยแบบเด็กๆก็ลอยเต็มหัวไปหมดมองดูไม่เห็นจะมีอะไรมากจึงแยกปลาออก พ่อศรกลับไปแล้ว ผมเดินออกมาดูรถที่หน้าบ้านแบบผิดหวัง เดินกลับมาเอาลูกน้ำให้มันกิน2-3ตัวแล้วช้อนมันลงโหลนอนทั้งๆที่ยังคาใจตลอด ไว้ต่อตอน7นะครับผม

By Bettakill