ประสบการณ์วัยเด็ก ตอนที่ 7 ✓✓✓✓✓✓✓
วันนี้เป็นวันที่5แล้ว ผมตื่นแต่เช้ารีบไปเปิดผ้าคลุมโหลออกแล้วดึงกระดาษคั่นโหลปลาออกเช่นเดิม “สวัสดีปลาน้อยตื่นได้แล้ว” ผมพูดกับมันเจ้าปลากัดตัวเก่งของผม มันค่อยๆปรับตัวกับแสงทั้งคู่พอเริ่มมองเห็นกันมันก็แถกเหงือกใส่กันทันที สักครู่เดียวมันก็มีอาการจะกัดโหล ผมจึงรีบคั่นกระดาษตามเดิมเพราะกลัวปากมันจะเสีย ไปเตรียมโหลไล่ดีกว่า ผมเอาสายยางดูดขี้ปลาออกแล้วเติมน้ำใส่โหลไล่ใหม่จนเต็มเช่นเคย แล้วช้อนปลาใส่กรวยปล่อยลงไป (อย่าลืมค่อยๆ ปล่อยโดยจุ่มกรวยลงแล้วให้มันว่ายออกไปเอง) ผมช้อนปลาตัวเมียสำหรับไล่ปล่อยลงไป2ตัว มันแถกเหงือกพองใส่ทันทีดูมันดุขึ้นนะ ผมนึกในใจ มันไล่กัดลูกไล่จนกระเจิงไปหมดพอมันเริ่มไม่ค่อยสนใจ ผมก็ปล่อยลูกไล่เพิ่มอีกครั้งพอมันเห็นปลาตัวใหม่ลงมาเท่านั้น มันก็ปรี่ตรงเข้ามาไล่กัดทันที ผมไล่จนครบ15นาที่แล้วก็ตักมันลงโหลเลี้ยงแล้วจัด การช้อนลูกไล่ออกจากโหล ให้อาหารเช่นเดิมผมใส่ลูกน้ำ5-6ตัวให้มันกินแล้วหันไปจัดการทำความสะอาดโหล นอนของมันดูดน้ำออก1/7แล้วเติมน้ำใหม่ลงไปจนได้ระดับเช่นเดิม เช่นเคยจุ่มหัวพ่นทรายลงไปเปิดทิ้งเอาไว้ผ่านไปร่วมครึ่งชั่วโมง
ผมก็ตักปลาย้ายลงโหลไล่ใหม่อีกครั้งพร้อมตักปลาตัวเมียลงพาลเช่นเดิม มันคึกคักกว่าเมื่อวานจนเห็นได้ชัด แต่วันนี้มันไล่ปลาตัวเมียแปลกๆ แตกต่างจากเมื่อวานที่เอาแต่วิ่งร่อนไปร่อนมากางเครื่องเต็มที่ แต่วันนี้มันเอาแต่ก่อหวอดพอตัวเมียมาใกล้มันก็ไล่กัดแล้วกลับมาก่อหวอดต่อ ไป แม่เรียกผมพอดีผมรีบเดินออกไปหาแม่ แต่พอผมเดินกลับมาเห็นปลาตัวเมียโดนมันกัดจนหางแตกผมเลยรีบช้อนมันขึ้นมาดู วันนี้มันดุจังไล่กัดตัวเมียจนหางรุ่ยเลย วันนี้ผมอยากให้มันซ้อมให้นานขึ้น แต่แม่บ่นผมเลยเกิดไอเดียใหม่ขึ้นมาโดยเอาถุงใบเล็กๆใส่น้ำแล้ว เอาปลาตัวเมียใส่ลงไปในถุงแล้วมัดปากถุงให้มีอากาศอยู่ในถุงผูกปากถุงจนแน่น แล้วผูกเชือกลอยในโหลไล่แทนจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงว่ามันจะกัดตัวเมียได้อีก ผมนั้งดูมันสักพักแต่ผิดคาดมันกลับไม่เหมือนเดิม มันวิ่งไล่กัดตัวเมียในถุงจนถุงแตกอากาศรั่วออกมาจนถุงเริ่มแฟ๊บลง ผมต้องรีบเอาออก ผมทำใหม่คราวนี้ผมซ้อนถุงเพิ่มเป็นสองชั้นแล้วทำเช่นเดิม
“เอาละแกกัดเข้าให้มันรู้ไป” ผมบ่นคนเดียว คราวนี้ได้ผลมันกัดอย่างไรก็ไม่เข้า แต่ผมกลับสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติอะไรบางอย่าง คือมันคึกกว่าเดิมแถมมันยังไล่กัดถุงไม่เลิกดีกว่าไล่พาลจริงๆเสียอีก ดูมันน่าจะดีกว่าเพราะมันออกกำลังกายเต็มที่โดยที่ เราไม่ต้องไปบังคับมันให้ว่ายทวนน้ำด้วยซ้ำ เสียงแม่บ่นดังเข้ามาผมรีบออกไปหาทันที แล้วรีบไปช่วยงานแม่ก่อนจนผมลืมไปเลยว่าปล่อยปลาทิ้งไว้จนเกือบบ่าย3โมงเย็น ผม จึงนึกขึ้นได้รีบเข้ามาดูปลาแล้วรีบช้อนเอาตัวเมียออกจากถุงโชคดีมันยังไม่ ตา เพราะขาดอากาศ ผมนึกว่าไม่รอดซะแล้วพอจัดการเสร็จผมก็เอาลูกน้ำมาให้มันกินเช่นเดิมรอบเย็น 3ตัวดูมันกินไปก็สังเกตไปเพิ่งเห็นว่าตัวมันดำปี๋เลย คงเพราะมันพองไล่กัดตัวเมียที่อยู่ในถุงมาทั้งวันนั้นเอง วันนี้ผมเลยให้มันพักเร็วกว่าทุกๆวัน ผมเอามันใส่โหลนอนแล้วคลุมผ้าไว้เช่นเดิม
วันที่6ผมใช่แผนเดิมไล่ลูกไล่พักให้อาหารพักครึ่งชั่วโมงแล้วไล่พานตัวเมีย ใส่ถุง!!! แอบนึกในใจสูตรใหม่ เราคิดเองต้องเจ๋งสุดๆแล้วผมก็ออกไปตัดหญ้าสนามหน้าบ้านต่อจ นบ่าย2โมงครึ่งผมก็เข้ามาดูปลาตัวเก่งของผม แหมวันนี้มันดูไม่ค่อยเหนื่อยเหมือนเมื่อวาน ผมเอาถุงตัวเมียออกแล้วโทรหาเพื่อนคุยนัดกันว่าจะเอาปลาไปลองกัดดู เพราะตอนนี้ปลาผมพร้อมแล้ว ศรเพื่อนผมตอบตกลงว่าจะไปด้วยกัน วันนี้ผมหยุดให้อาหารมันตอนเย็น ย้ายมันใส่โหลนอนคลุมผ้าปิดเช่นเดิมไว้เล่าต่อนะครับยาวเลยตอนนี้สวัสดีครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น