เลี้ยงปลาต้องเลี้ยงใจ
คำๆ นี้ฟังดูแล้วเหมือนง่ายแต่คำพูดคมๆนี้คือเคล็ดลับใช้เป็นแนวทางในการฝึกได้ ดีเยี่ยมจริงๆในสมัยนั้นผมยังเด็กไม่เข้าใจกับสิ่งที่คุณลุงแนะแนวทางฝึกปลา ให้ มารู้ก็ตอนเลี้ยงตอนฝึกปลานี้แหละมันเป็นจริงอย่างที่พูดไว้เลย
คุณๆคนจะเจอปัญหาเหล่านี้มาบ้างเช่น
1.นำปลาออกฝึกวันแรกๆปลาดุดีแต่พอวันที่2-3ทำไม ปลาดูมีอาการแปลกทั้งๆที่เราฝึกให้มันแข็งแรงแท้ๆน่าจะดุขึ้นแต่ผลกลับตรง กันข้ามเรื่องนี้พยายามทำความเข้าใจให้ดีสำหรับท่านที่กำลังเริ่มต้น
2.ปลามีอาการตกใจทั้งๆที่ซื้อปลาที่ดุสุดๆมาเปลี้ยนภาชนะทีไรปลาลงดำน้ำลงก้นภาชนะทุกที่ต้องรอสักพักจึงว่ายขึ้นมาไล่ปลาลูกไล่
3.นำ ปลาออกไปกัดต้นน้ำเอาแต่ยืนน้ำแถกเหงือกฟองใส่คู่ต่อสู้ไม่ค่อยกล้ากัดกล้า สู้เท่าไรสุดท้ายแพ้สนิททั้งๆทีเป็นปลาบ่อนราคาแพ้กลับแพ้ปลาโนเนมตัวละไม่ กี่สิบกลับมาบ้านแทบคลั่งตายพาลโทษปลาไม่ดีไม่ได้เรื่อง
เล่าต่อนะครับในช่วงนั้นผมเคี้ยวปลา (ฝึกปลา) ทีไรปลาแย่ลงทุกที่จะพอมีได้เรื่องอยู่บ้างก็ไม่เต็มร้อยออกกัดทีไรแพ้ไม่เป็นท่าเลย
ใน สมองมีแต่คำถามเต็มไปหมดเหมือนกับน้องๆ ที่ชอบโพสถามว่า พี่ทงปลาฝึกปลายังไงทำไมดุจัง เขม่าดำเกือบทั้งตัว แถมยังพาลด่าเจ้าของปลาไปซะงั้น!!!
วัน นึงผมไปบ้านพ่อของเพื่อนที่มีนบุรี แกมีโรงงานทำเฟอร์นิเจอร์ไม้หนุ่มๆ พ่อเป็นนักเลงปลากัดดังมากในสมัยนั้น ถึงงานแกอาจจะยุ่งมาก แต่ถ้ามีเวลาว่างแกก็มักเข้าบ่อนกัดปลาตามความชอบเป็นบางครั้ง
วัน นั้นผมโชคดีได้ไปกับพ่อของเพื่อนที่บ่อนได้เห็นปลาที่แกชุ่มซ้อมมาเป็นอย่าง ดี มันดุมากชนะขาดลอยเลย กัดคู่ต่อสู้หน้าเละไปหมดแต่ปลาพ่อกลับมีสภาพเนื้อตัวแทบจะไม่เป็นอะไรมาก เลย ขอข้ามเลยนะเพื่อเป็นการไม่เสียเวลา ตลอดทางผมเอาแต่ซัก ศรเพื่อนผมเลยชวนนอนค้างที่บ้านพ่อ ผมรีบตกลงแต่ขอตัวรีบโทรศัพท์บอกที่บ้านทันที
คืนนั้นพ่อเคี่ยวปลาให้ผมดูและอธิบายการฝึกให้ผมฟังอย่างละเอียด เริ่มที่เรื่องการตักปลาพ่อบอกผมระวังหน่อยเพราะผมตักปลาไม่เป็นปลาจะใจเสียได้ พ่อสอนให้รู้เรื่องฟองหวอด ไว้ผมอธิบายเรื่องนี้ในตอนต่อไปนะครับ มันละเอียดมาก พ่อบอกให้ผมค่อยๆ จุ่มกรวยตักปลาลงข้างๆ โหลให้น้ำค่อยๆ ไหลเข้าจนเต็มแล้วระวังให้ห่างฟองหวอด อย่าให้หวอดแตกได้ พอได้ระดับแล้วจึงค่อยๆ เข้าใกล้ตัวปลาแล้วยกขึ้นช้าพอปลาเข้าแล้วยกขึ้นมาช้าๆปลาจะขดอยู่ในกรวยตัก ระวังอย่าให้หวอดเสียหายมากแล้วเวลาปล่อยปลาลงไม่ให้เทปลาลงโหลเลย น้ำมันอ่อนแก่ไม่เท่ากันให้ค่อยๆจุ่มลงแล้วให้ปลาปรับตัวค่อยๆว่ายออกมาเอง แล้วจึงเอาขึ้นมาได้ที่ สำคัญช่วงแรกปลาไม่คุ้นการฝึกจะกลัวคนมากจะทำอะไรต้องค่อยๆเบาให้ปลาค่อยๆ ปรับตัวและหายระแวงมากที่สุดจะลุกจะนั่งต้องเบาๆ อย่าให้ปลาตกใจกลัวจนขดตัวลีบอยู่ข้างๆโหลหรือลงก้นเป็นอันขาด เพราะปลาตัวนั้นจะใจเสียแก้ไขได้ยากเลย ตั้ง ภาชนะให้สูงพอสมควร แต่ไม่ต้องขนาดหลบปลาจะตื่นคนได้ง่ายเพราะไม่คุ้นคน วันแรกๆน้ำโหลไล่ควรใช้น้ำหมักสีอ่อนๆผสม อย่าใช้น้ำประปาเลยทีเดียวให้แตกต่างจากน้ำเลี้ยงลงครึ่งนึงแล้ววันต่อๆไป จึงค่อยๆลดลงจนน้ำใส ให้ ไล่ลูกไล่อย่างเดียวพอแต่ถ้าปลาไม่ยอมไล่หรือไล่แล้วหยุดให้ใส่ลูกไล่ลงไป เพิ่มอีกจนปลาวิ่งไล่ลูกไล่ดีขึ้นระวังๆ เด็กอย่าให้มาอยู่ใกล้ๆปลาจะตื่นได้ง่าย แต่ควรให้ปลาชินคนเข้าไว้ค่อยๆฝึกยังไม่ต้องวนน้ำ พยามฝึกจิตใจของปลาให้ปลารู้สึกว่าตัวมันคือผู้ชนะไม่ต้องพาลตัวเมียช่วงนี้ไล่ลูกไล่ตัวเล็กหน่อย2วัน แรกพยามให้ไล่ซ้อมแต่ปลาเนื้ออ่อนเข้าไว้ปากจะได้ไม่เสียไว้ ต่อตอนใหม่นะครับมันเป็นเรื่องของการฝึกจิตใจปลามันต้องอธิบายละเอียดจริงๆ ถึงจะเข้าใจอาจจะฟังดูดี แต่เกริ่นนำเยอะไปหน่อยทั้งนี้เพื่อให้ทราบที่มาที่ไปที่ผู้เขียนประสบมาให้ น้องๆที่กำลังฝึกหัด ทราบถึงผลเสียที่จะได้รับจากความผิดพลาดและใจร้อนรู้เท่าไม่ถึงการณ์ในครั้ง นั้นขออภัยด้วยครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น